Cech Rzeźniczo-Wędliniarski w Częstochowie

Reference code
8/28/0
Number of series
0
Number of scans
0

Content:

Statuty i akta normatywne z lat 1818 - 1939, sygn. 1 - 5; Protokoły zebrań cechowych z lat 1899 - 1948, sygn. 6 - 13; Księgi wpisu majstrów z lat 1819 - 1939, sygn. 14 - 17; Księgi wpisów czeladników z lat 1888 - 1927, sygn. 18 - 21; Księgi wpisów uczniów z lat 1821 - 1945, sygn. 22 - 31; Deklaracje członkowskie i księgi członków cechu z lat 1931- 1948, sygn. 32 - 34; Księgi rachunkowe (kasowe) z lat 1844 - 1939, sygn. 35 - 45; Świadectwa szkolne i książka rzemieślnicza z lat 865 - 1914, sygn. 46 - 47; Korespondencja z lat 1842 - 1949, sygn. 48 - 52.

The history of the creator:

Częstochowa uzyskała prawa miejskie w II połowie XIV wieku i w okresie późniejszym była nazywana Starą Częstochową w odróżnieniu od Nowej Częstochowy, która otrzymała prawa miejskie jako odrębne miasto na początku XVIII wieku. W roku 1826 obydwa ośrodki zostały połączone w jedno miasto Częstochowę. Informacja ta jest ważna, gdyż w obydwu miastach do czasu ich połączenia istniały odrębne organizacje cechowe. Pierwsza wiadomość o rzemiośle w Częstochowie znajduje się w dokumencie, wystawionym przez księcia Władysława II Opolczyka dla klasztoru paulińskiego na Jasnej Górze. Dokument ten wymienia dwie jatki rzeźnicze w Częstochowie, które miały dostarczać łój na oświetlenie w klasztorze. Do najstarszych, istniejących przed 1564 rokiem, cechów w Częstochowie należały: cech rzeźników, piekarzy, garncarzy, i prasołów (sprzedawców soli). Następnie w 1584 roku powstał cech wielki, czyli pospolity, zrzeszający: ślusarzy, stolarzy, kołodziejów i innych. Pod koniec XVIII wieku działało w Częstochowie 9 cechów, to znaczy: piekarzy, rzeźników, szewców, krawców, garncarzy, kuśnierzy, sukienników, szynkarzy i prasołów. W okresie XIX wieku powstało szereg nowych organizacji cechowych, jak na przykład: bednarzy, introligatorów, powroźników, murarzy, szklarzy, malarzy, cieśli, tokarzy, zgromadzenie kupców i wiele innych. Z dawnych cechów upadły natomiast cechy sukienników, prasołów i szynkarzy. W dwudziestoleciu międzywojennym własne organizacje utworzyli: blacharze, cukiernicy, kuchmistrzowie, zegarmistrzowie i jubilerzy. W Nowej Częstochowie istniał na pewno cech szewców. Dokumentacja pozostałych nie zachowała się. Do początków XIX wieku poszczególne cechy posiadały własne przywileje i ustawy cechowe, które regulowały ich działalność. W roku 1816 ukazało się postanowienie Księcia Namiestnika Królestwa Polskiego o urządzeniu rzemiosł, kunsztów i profesji (Zbiór przepisów administracyjnych Krół. Pol. Część II, tom I. Warszawa 1886, s. 57 - 95), znoszące dotychczasowe przywileje i wprowadzające jednolite zasady organizacji rzemiosła w całym Królestwie Polskim. Postanowienie to obowiązywało do wydania ustawy przemysłowej z 1927 roku (Dz.U.R.P., Nr 53, poz. 468).

Border dates:

1818-1949

Classification:

The name of the creator:

Dates:

1818-1949.

Former name:

Foreign language name:

Languages:

Availability:

Total archival files:

52

Total archival files processed:

52

Total archival files without records:

0

Total linear metres

1.0

Total linear metres processed

0.6

Total archival files without records

0.0

Total archival files:

0

Total files:

0

Total size (in MB):

0.0

Total documents

0

Total cases

0

Total classes

0

Total archival files:

0.0

Total running meters :

0.0

Dates of non-archival documentation :

Name Inventory tax uwagi
Book inventory approved Tak inwentarz Nr 22

Notatkę informacyjną i inwentarz sporządził Franciszek Sobalski (1962)