Front Jedności Narodu utworzono z inicjatywy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej 26.11.1956 r. na krajowej naradzie aktywu politycznego jako porozumienie głównych sił politycznych (do 1956 r. działał pod nazwą Frontu Narodowego). Komitety były powoływane na tych samych szczeblach co organy władzy państwowej. Komitety mogły pracować w następujących komisjach i zespołach: komisje samorządu mieszkańców, komisje organizacji społecznych, samorządu pracowniczego i związków zawodowych, organizacyjno-programowe, obchodów rocznic i świąt państwowych. Pracami Komitetu kierowało Prezydium. Plenarne posiedzenia zwoływane były nie rzadziej niż dwa razy do roku. Komitety Frontu Jedności Narodu tworzone były poprzez wybór do ich składu przedstawicieli partii i stronnictw politycznych, organizacji i stowarzyszeń społecznych, związkowych i samorządowych. Front Jedności Narodu obejmował związki zawodowe, partie polityczne (PZPR, ZSL, SD) oraz inne organizacje społeczne i społeczno - polityczne. Front Jedności Narodu realizował cele polityczne PZPR i był jej podporządkowany. Do zadań Frontu Jedności Narodu należało przedstawienie programu wyborczego i zgłaszanie listy kandydatów do Sejmu i rad narodowych. Sprawował on również patronat nad akcjami społecznymi. Podczas IX Zjazdu PZPR w 1983 r. Front Jedności Narodu został rozwiązany.