Materiały archiwalne zawarte w zespole Nadleśnictwo Panki stanowi plan gospodarczy Nadleśnictwa Panki na 10-lecie 1937/38-1946/47 Tom I z 1938 roku

Nadleśnictwo Panki zostało utworzone w 1922 roku (pismo Dyrekcji Lasów Państwowych Nr 16911 z dnia 3 stycznia 1922 r.) przez wydzielenie z Nadleśnictwa Częstochowa. Całość lasów Nadleśnictwa Panki położona była w województwie kieleckim, w powiecie częstochowskim na terenie gmin: Opatów, Panki, Węglowice i Przystajń. W 1927 roku przyjęto od Sejmiku Powiatu Częstochowskiego 1,0 0 ha łąki z parcelacji majątku Zwierzyniec (na podstawie pisma Dyrekcji Lasów Państwowych Nr 26752/n-26 z dnia 24 lutego 1927 r.). W roku 1929 przyjęto od firmy Wolski i Wiśniewski Skład Drewna o powierzchni 1.63 ha (na podstawie pisma Dyrekcji Lasów Państwowych Nr 11946/II-29 z dnia 8 kwietnia 1929 r.). Nadleśnictwo Panki składało się z 1 większego kompleksu o powierzchni 5.350,54 ha wyodrębnionego jako uroczysko Panki oraz z 3 mniejszych kompleksów o łącznej powierzchni 767,58 ha, położonych na północ w stosunku do poprzedniego. Administracyjnie Nadleśnictwo Panki dzieliło się na 4 leśnictwa: Zwierzyniec, Dąbrowa, Połamaniec i Kamińsko. Urząd Nadleśnictwa mieścił się we własnym budynku w odległości 2 km od stacji Panki linii kolejowej Herby-Gdynia. Głównym i panującym rodzajem drzewa w Nadleśnictwie Panki była sosna pospolita, która zajmowała 85% powierzchni leśnej. Ponadto występowały drzewostany świerkowe zmieszane z sosną, jodłą, bukiem, a miejscami z modrzewiem oraz drzewostany liściaste, olszowe, brzozowe i mieszane. Na mocy Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. o organizacji administracji lasów państwowych (Dz. U. Nr 119, poz. 1079) sprawy gospodarki w lasach państwowych wydzielone zostały w odrębną gałąź administracji państwowej. Administrację lasów państwowych sprawował Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych przez dyrekcję lasów państwowych i nadleśnictwa. Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 grudnia 1930 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. o organizacji administracji lasów państwowych (Dz. U. Nr 86, poz. 661) określiło, iż organami przez które Minister Rolnictwa sprawuje administrację lasów państwowych są: Dyrekcja Naczelna Lasów Państwowych, dyrekcje lasów państwowych i nadleśnictwa oraz jednostki organizacyjne szczególne. Do zakresu działania dyrekcyj lasów państwowych należało: 1/ administrowanie za pośrednictwem nadleśnictw lasami państwowymi wraz z wszelkimi przynależnościami, zakładami przemysłowymi, urządzeniami transportowymi, jak również nieruchomościami, 2/ zawieranie umów o sprzedaż drewna i materiałów tartych, jak również o sprzedaż innych produktów leśnych i kopalnych w granicach nieprzekraczających rocznego etatu rębnego – względnie rocznego planu finansowo-gospodarczego, a nie należących do zakresu działania nadleśnictwa, po cenach nie niższych od ceny, wskazanej w cenniku ustalonym przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych, 3/ zawieranie – jednak bez prawa samodzielnego zaciągania pożyczek i pozbywania majątku państwowego, o ile nie wynikało to z normalnej gospodarki leśnej – wszelkich innych umów dotyczących tej gospodarki na zasadach i w granicach, określonych przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych, 4/ przeprowadzanie na miejscu czynności związanych z likwidacją serwitutów, komasacją i zamianą gruntów, stosownie do obowiązujących ustaw i przepisów, 5/ stawianie wniosków i wydawanie opinii we wszystkich sprawach administracji w lasach państwowych, zastrzeżonych decyzji Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych. Na czele dyrekcji stał dyrektor, który kierował działalnością dyrekcji oraz wykonywał nadzór nad podległymi mu organami administracji lasów państwowych. Liczbę, okręgi i siedziby dyrekcji lasów państwowych oznaczała Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. Do zakresu działania nadleśnictwa należało: 1/ bezpośrednie sprawowanie administracji lasami państwowymi wraz z wszelkimi ich wszelkimi przynależnościami, zakładami przemysłowymi, urządzeniami transportowymi, itd. jak również innymi nieruchomości przekazanymi administracji lasów państwowych, położonymi na obszarze nadleśnictwa, 2/ zawieranie umów, dotyczących sprzedaży drewna, produktów leśnych i kopalnych, jak również wszelkich innych umów w granicach, ustalonych przez Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych, 3/ składanie dyrekcji lasów państwowych wniosków i wydawanie opinii we wszystkich sprawach administracji w lasach państwowych, zastrzeżonych decyzji dyrekcji lasów państwowych, względnie Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych. Na czele nadleśnictwa stał nadleśniczy, który ponosił odpowiedzialność za swą działalność i za działalność podległego mu personelu. Liczbę, okręgi i siedziby nadleśnictw oznaczało rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych. Stosunek służbowy funkcjonariuszy dyrekcyj lasów państwowych i nadleśnictw miał charakter publiczno-prawny. Funkcjonariusze dyrekcyj lasów państwowych i nadleśnictw mogli być mianowani do odwołania (prowizorycznie), z zastrzeżeniem usuwalności, na stałe. Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1925 r. o utworzeniu dyrekcyj lasów państwowych (Dz. U. Nr 9, poz. 62) powiat częstochowski województwa kieleckiego podlegał pod względem administracyjnym Dyrekcji Lasów Państwowych w Warszawie. Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 lipca 1938 r. o ustaleniu okręgów i siedzib dyrekcyj Lasów Państwowych (Dz. U. Nr 53, poz. 413) województwo kieleckie podlegało pod względem administracyjnym Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu. Następnie, na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1938 r. o ustaleniu okręgów i siedzib dyrekcyj Lasów Państwowych (Dz. U. Nr 95, poz. 639) powiat częstochowski w województwie kieleckim podlegał pod względem administracyjnym Dyrekcji Lasów Państwowych okrąg krakowsko-śląski z siedzibą dyrekcji w Cieszynie