1. Referat Ogólny-znak I: sygnatury akt 1-8, 70-73 z lat 1945-1950. Znajdują się tu statuty i zarządzenia, protokoły z zebrań zarządu, zjazdów i odpraw, sprawy personalne, wykazy pracowników oraz akta likwidacyjne. 2. Referat Organizacyjno-Inspekcyjny - znak II: sygnatury akt 9-23 z lat 1946-1949. Są tu wykazy komitetów na terenie powiatu, sprawozdania z działalności Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej oraz komitetów z całego powiatu. 3. Referat Finansowo-Gospodarczy – znak III: sygnatury akt 24-35 z lat 1945-1949. Znajdują się tu zarządzenia finansowe, preliminarze budżetowe, sprawozdania kasowe, przydział subwencji i rozliczenia z ich wykorzystania. 4.Referat Opiekuńczy – znak IV: sygnatury akt 36-39 z lat 1946-1949. Są tu spisy podopiecznych i ich kartoteki, wykazy sprawozdawcze z działalności zakładów opieki społecznej, sprawozdania z organizacji akcji pomocy wiosennej i zimowej. Są też sprawozdania z działalności kuchni ludowych, punktów opieki nad matką i dzieckiem, Domem Małego Dziecka, akta dzieci przebywających w tym okresie w domu dziecka i sprawy dotyczące jego likwidacji, Sprawozdania Izby Dworcowej i Domu Starców. Biorąc ogólnie w referacie tym znajdują się akta obrazujące całą działalność opieki społecznej w powiecie.

Po wyzwoleniu w 1945 roku Ministerstwo Pracy Opieki Społecznej i Zdrowia powołało do życia Centralny Komitet Opieki Społecznej z siedzibą przy państwowych władzach centralnych. Centralny Komitet powołał Wojewódzkie Komitety Opieki Społecznej we wszystkich województwach na terenie całego kraju, podlegały mu one bezpośrednio. Do kompetencji Wojewódzkich Komitetów należało powołanie Powiatowych i Miejskich Komitetów Opieki Społecznej w miastach wydzielonych na terenie każdego powiatu w danym województwie. Powiatowemu Komitetowi Opieki Społecznej podlegały powołane przez nie Miejskie (w miastach nie wydzielonych) i Gminne Komitety Opieki Społecznej na terenie danego powiatu. Celem Komitetów Opieki Społecznej było: a) wykonywanie dobrowolnej opieki społecznej, a w szczególności organizowanie i wspieranie zakładów opieki społecznej, kuchni ludowych, punktów dożywiania, pomocy dla uchodźców, przesiedlonych i ofiar katastrof żywiołowych, b) koordynacja działalności instytucji opieki społecznej, c) wykonywanie zadań zleconych przez Ministerstwo Pracy Opieki Społecznej i Zdrowia i Związki Samorządowe. Środki finansowe, którymi operowały Komitety Pomocy Społecznej pochodziły z ofiarności społecznej oraz z subwencji państwowych i samorządowych. Powiatowy Komitet Opieki Społecznej składał się z 5-ciu do 7-miu członków w zależności od potrzeb oraz tylu ich zastępców. Na czele Komitetu stał prezes reprezentujący Komitet i odpowiadający za całość. Kadencja Powiatowego Komitetu trwała 1 rok, a posiedzenia odbywały się przynajmniej dwa razy w miesiącu. Członkowie Komitetów wszystkich szczebli pracowali bezinteresownie, a tylko w wyjątkowych wypadkach mogło im być przyznawane uposażenie, w porozumieniu z Ministerstwem Pracy Opieki Społecznej i Zdrowia. Powiatowy Komitet Opieki Społecznej w Szczecinku powołany został dnia 2 września 1946 roku. Podlegały mu zorganizowane przez niego Miejskie Komitety w Czaplinku i Okonku oraz Gminne Komitety Opieki Społecznej w: Barwicach, Czaplinku, Grzmiącej, Kluczewie, Krosinie, Łubowie, Okonku, Sporem i Szczecinku. Powiatowy Komitet Opieki Społecznej w Szczecinku podlegał Wojewódzkiemu Komitetowi Opieki Społecznej w Szczecinie. Powiatowy Komitet Opieki Społecznej w Szczecinku otworzył Izbę Dworcową, której celem była pomoc podróżnym. Zorganizowano też Punkty Opieki nad Matką i Dzieckiem o kuchnie ludowe, które wydawały posiłki dla ubogich. Otworzono też Dom Małego Dziecka, w którym wychowywały się dzieci pozbawione rodziców lub posiadające tylko matkę, która nie była w stanie zapewnić im utrzymania. Zorganizowano też Dom Noclegowy, który w przyszłości przekształcić się miał w Dom Starców. Podobne punkty opieki organizowano też w miastach i gminach w zależności od potrzeb danego terenu. Powiatowy Komitet Opieki Społecznej w Szczecinku organizował też akcje okresowe jak: akcje pomocy wiosennej i pomocy zimowej. W akcjach tych zwracano się z apelem do różnych urzędów i instytucji o deklarowanie pewnych sum przez pracowników, opodatkowywano zabawy i przeprowadzano zbiórki uliczne. W 1949 roku przystąpiono za pomocą tak zwanych Komisji Likwidacyjnych do likwidacji Komitetów Opieki Społecznej. Likwidacja Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej w Szczecinku przypadła na miesiące kwiecień i maj 1949 roku. Ostatecznie Komitet zlikwidowano 16 maja 1949 roku, a kompetencje przejął Wydział Zdrowia i Opieki Społecznej w Starostwie Powiatowym, a później zaś Wydział Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Szczecinku.