1. Sprawy organizacyjno-administracyjne, 1880-1945, sygn. 1-52, 151-152, 154-155 i 161 2. Sprawy turystyki, budowy schronisk i dróg górskich, 1884-1942, sygn. 53-70, 147-149, 153 i 159 3. Sprawy muzeum, 1906-1939, sygn. 71-89 4. Zbiory Towarzystwa: edykty, pamiętniki, kroniki, zapiski itp., 1542-1944, sygn. 90-146, 150-151, 156-158 i 160

Towarzystwo Karkonoskie (Riesengebirgsverein) powstało w 1880 r. Po pracach organizacyjnych, które trwały od 20 maja, zostało zarejestrowane 1 sierpnia 1880 r. W 1900 r. wprowadzono zmiany statutowe, wynikające z konieczności rozszerzenia działalności poza obszar Karkonoszy, głównie na Góry Izerskie, ale z możliwością rozszerzenia także na inne tereny. Najwyższą władzą Towarzystwa było Walne Zgromadzenie obradujące corocznie. Na co dzień jego pracami kierował Zarząd Główny składający się z 9 osób (przewodniczącego, jego zastępcy, sekretarza, skarbnika i członków). Towarzystwo podzielone było na sekcje terytorialne, grupujące członków z jednej miejscowości. Początkowo sekcji tych było 14 skupiających ponad 800 członków. W 1900 r. było już 89 sekcji zrzeszających prawie 11 tys. osób. W 1922 r. do Towarzystwa należało 17 tys. osób. Sekcje te istniały nie tylko w Karkonoszach, ale w wielu miastach Śląska, a także w Saksonii, Brandenburgii, a nawet w Nowym Jorku. Najważniejszym zdaniem Towarzystwa była budowa, utrzymanie, modernizacja i znakowanie szlaków górskich, których przez 50 lat zbudowano ok. 300 km. Towarzystwo budowało też schroniska górskie oraz organizowało schroniska młodzieżowe, gdyż jednym z jego zadań było propagowanie turystyki, głównie wśród młodzieży. Towarzystwo działało na rzecz ochrony przyrody, powołując nawet do jej ochrony specjalną Straż Górską (Bergwacht). W 190 r. było inicjatorem powołania do życia Głównego Biura Podróży dla Karkonoszy i Gór Izerskich. Nieco wcześniej, bo w 1900 r., także z inicjatywy członków Towarzystwa, wzniesiono na Śnieżce stację meteorologiczną. Kolejnym ważnym przejawem działalności było redagowanie i wydawanie własnego periodyku pt. „Der Wanderer im Riesengebirge”, który w formie miesięcznika ukazywał się w latach 1881-1943. Ponadto Towarzystwo wydawało przewodniki i mapy turystyczne oraz inne okazjonalne publikacje. Ważnym przejawem działalności było zorganizowanie własnego muzeum, którego zbiory udostępniono w 1889 r., zaś w 1914 r. oddano do użytku na jego potrzeby nowy budynek, przy ob. ul. Jana Matejki. Towarzystwo posiadało również bogatą bibliotekę, zawierającą głównie publikacje regionalne. W 1941 r. liczył on 5 tys. woluminów. Towarzystwo zaprzestało działalności w Jeleniej Górze w maju 1945 r.

W latach 1960-1995 funkcjonowała niepoprawna nazwa zespołu: "Związek Karkonoski w Jeleniej Górze". Inwentarz zespołu wpisany do bazy danych IZA.