1936-1939 - badanie wody i artykułów spożywczych, sprawy prasowo-reklamowe, ruch ludności, ceny w pensjonatach, sprawy organizacyjne Wydziału, korespondencja ze Związkiem Uzdrowisk Polskich, ,zarządzenia i biuletyny Związku Uzdrowisk polskich, sprawy osobowe, akcja Związku Letniskowo-Turystycznego, Listy osób przebywających w uzdrowisku, uchodźcy żydowscy z Niemiec, taksa klimatyczna, wykazy pensjonatów, zakładów leczniczych , sanatoriów, akcja sanitarno-porządkowa, ogrodnictwo i drzewostan, wykazy lekarzy. 1945-1955 - statuty, sprawy organizacyjne, sprawy personalne, sprawozdania i statystyka, protokóły z posiedzeń, reklama i prasa, finanse, kontrole, kwiaty i inne rośliny znajdujące się w cieplarniach Wydziału, wykaz instytucji, szpitali, sanatoriów, pensjonatów, sklepów, znajdujących się w mieście, taksa klimatyczna, akcja sanitarno-porządkowa, zdrowie publiczne, ochrona zieleni, zaopatrzenie ludności w wodę, badania bioklimatyczne, stacja meteorologiczna, , sprawy budowlane, regulacje i planowanie przestrzenne, parki, plantacje, ochrona przyrody 1956-1963 - sprawy organizacyjne, ochrona i urządzenie lasów, zieleń, zakład hodowli kwiatowych i warzyw, sprawy personalne, kontrole, plany pracy, sprawozdania, opłaty uzdrowiskowe, protokoły z posiedzeń Komisji, budżet, sprawozdania rachunkowe, i z wykonania budżetu, listy wpłat taksy klimatycznej, akta dotyczące remontu budynków, akta personalne.

Otwock 28.XII.1923 r. uzyskał prawa uzdrowiska. Statut o uzdrowiskach opracowany przez Ministra Zdrowia Publicznego i Ministra Spraw Wewnętrznych określał, że sprawami uzdrowiska na obszarze okręgu ochrony sanitarnej zarządzała komisja uzdrowiska, która powoływała swój organ wykonawczy czyli wydział wykonawczy w Otwocku w kwietniu 1935 roku zatwierdzony został przez wojewodę tymczasowy statut uzdrowiska, w 1936 roku powołana została Komisja Klimatyczna i Wydział Wykonawczy Komisji Klimatycznej uzdrowiska Otwocka. Składała się z siedmiu członków; burmistrza, delegata wojewody warszawskiego, lekarza uzdrowiskowego, dwóch członków Zarządu Miejskiego, delegata mieszkańców Otwocka, jednego z lekarzy praktykujących w Otwocku. Komisji przewodniczył burmistrz. Do kompetencji jej należało zarządzanie funduszami kuracyjnymi, ustalanie wysokości taks i opłat, zakładanie szpitali i zakładów humanitarnych, zakładanie i prowadzenie stacji meterologicznych, wydawanie zarządzeń sanitarnych, uchwalanie planów zabudowy Otwocka, wydawanie opinii w sprawach budowlanych, zatwierdzanie rocznych budżetów i sprawozdań z ich wykonania, troska o komunikacje miejską i sprawy mieszkaniowe kuracjuszy, wykonywanie zarządzeń władz administracyjnych i sanitarnych. Wydział Wykonawczy skład się z przewodniczącego (burmistrza), jego zastępcy, sekretarza i skarbnika. Do zadań Komisji należało wykonywanie uchwal Komisji, pobieranie taks i opłat, przyznawanie ulg podatkowych indywidualnym osobom, nadzór nad wykonaniem przepisów oraz wymierzanie kar za przekroczenie przepisów wydanych przez Komisję prowadzenie przedsiębiorstw kulturalnych, spraw finansowych. 4 października 1939 roku Komisja została rozwiązana , a Wydział został podporządkowany Zarządowi Miejskiemu pod nazwą "Klimatyka Uzdrowiska Otwocka". Po wyzwoleniu wybory do Komisji Klimatycznej przeprowadzone zostały w XII 1945 r., inauguracyjne posiedzenie odbyło się 11.XII. 1946 r., skład Komisji powiększył się o przedstawiciela związków zawodowych i delegata Rady Miejskiej. Od czerwca 1950 roku przewodniczącym Wydziału Wykonawczego był przewodniczący Miejskiej Rady. Po zniesieniu opłat taksy klimatycznej w 1955 roku, funkcje przewodniczącego pełniła honorowa osoba wybrana przez Rade Miejską w Otwocku. Na mocy uchwały Prezydium Miejskiej rady Narodowej w Otwocku z dnia 14.XI.1963 roku (uchwała nr XXVI/46/63) Wydział Wykonawczy Komisji Klimatycznej uzdrowiska Otwocka został rozwiązany. Komisja Klimatyczna działała przy Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Otwocku jako jedna z komisji. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. K. Kubiak, Otwock]