1) Referat Ogólny: okólniki Wojewody Poznańskiego, popieranie inicjatyw społecznych, odznaczenia, zmiany nazwisk, doniesienia w sprawach nadzwyczajnych (sygn. 1-7; 1920-1938). 2) Referat Organizacyjny: zjazdy starostów, sprawy organizacyjne Starostwa, miast, wójtostw i sołectw, obchody rocznicowe, akta personalne pracowników starostwa i komisariatów, spisy zdawczo-odbiorcze akt (sygn. 8-30; 1919-1936). 3) Referat Bezpieczeństwa: sprawy plebiscytowe, opcje na rzecz Polski i Niemiec, sprawy graniczne (przekraczanie, nabywanie ziemi, zajścia itp.), jeńcy wojenni, pobyt i ewidencja cudzoziemców, wybory do rad miejskich i gromadzkich, nadzór nad mniejszością niemiecką, organizacjami politycznymi, społecznymi oraz związkami zawodowymi, sprawy wyznaniowe, klęski żywiołowe, strajki, sprawy bezpieczeństwa i porządku publicznego, policja państwowa, sprawy konsularno-paszportowe, statystyka (m.in. narodowościowa), walka z alkoholizmem, sprawozdania sytuacyjne Starosty, przepisy i okólniki, przysposobienie wojskowe, pozwolenia na broń, podania o tymczasowe dowody osobiste (sygn. 31-119, 197-263; 1919-1939). 4) Referat Administracyjny: protokoły obywatelstwa, przepisy dla usc, spisy ludności, akta przemysłowe i koncesyjne, sędziowie polubowni, ochrona zabytków, jarmarki, komunikacja, statystyka przemysłowa, likwidacja spraw majątkowych, sprawy wodne, myślistwo, rybołówstwo, ochrona przeciwpożarowa, ubezpieczenia, walka z lichwą, pożyczka państwowa (sygn. 120-148; 1921-1934). 5) Referat Opieki Społecznej: przepisy, renty inwalidzkie i wojenne, zapomogi, organizacje charytatywne, zakłady opieki społeczne, emigracja zarobkowa i opieka nad wychodźstwem, sprawy robotnicze, walka z bezrobociem, inwalidzi, Powiatowy Komitet Funduszu Pracy (sygn. 149-178; 1920-1939). 6) Referat Sanitarny: okólniki, choroby zakaźne i weneryczne, prostytucja, epidemie, szczepienia, opieka zdrowotna, kontrole sanitarne, akta osobowe, sprawozdawczość (sygn. 179-184, 264-266; 1919-1937). 7) Referat Budowlany: policja drogowa i budowlana (sygn. 185-187; 1920-1930). 8) Referat Rolnictwa i Reform Rolnych: spis akt referatu, parcelacje, składki na rzecz Izby Rolniczej, licencjonowanie ogierów, zarazy roślinne, spis rolny, statystyka, spółki drenarskie (sygn. 188-196; 1920-1931).

Organizacja władz administracyjnych I instancji w II Rzeczypospolitej przebiegała odmiennie w poszczególnych zaborach. W byłym zaborze pruskim Komisariat Naczelnej Rady Ludowej przejął w połowie stycznia 1919 r. kontrolę nad wszystkim urzędami cywilnymi (Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej, 1919, nr 1, s. 4). Przy niemieckich starostach (landratach) ustanowiono tzw. kontrolerów, których zadaniem było nadzorowanie przydzielonych im urzędów (m.in. poprzez obowiązek kontrasygnaty wszelkich aktów prawnych). Ustawa z 1 sierpnia 1919 r. o tymczasowej organizacji b. dzielnicy pruskiej (Dz.P., nr 64, poz. 385) sankcjonowała funkcjonowanie starostw według przepisów pruskiej ustawy organizacji administracji terenowej z 1879 r. Podlegały one (do czasu likwidacji w 1922 r.) Ministerstwu byłej Dzielnicy Pruskiej, które posiadało uprawnienia do zmiany niemieckich przepisów w dziedzinie administracji. Jednolitą dla całego kraju organizację starostw wprowadziły: rozporządzenie Prezydenta RP z 19 stycznia 1928 r. (tekst jednolity: Dz.U., 1936, nr 80, poz. 555) oraz rozporządzenie wykonawcze Ministra Spraw Wewnętrznych z 30 czerwca 1930 r. (Dz.U., nr 55, poz. 464). Starosta był na obszarze powiatu przedstawicielem rządu, sprawującym z tego tytułu funkcje przekazane mu rozporządzeniem z 1928 r. lub inne, specjalnie zlecone przez rząd. Był również szefem administracji ogólnej tj. administracji spraw wewnętrznych oraz innych działów administracji bezpośrednio zespolonych we władzach administracji ogólnej. Swoje zadania starosta załatwiał osobiście, poprzez starostwo lub inne podległe mu urzędy. Głównym zadaniem starosty było zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego przy pomocy podległym mu organów policji państwowej. Wydawał im polecenia oraz kontrolował działalność. Starosta sprawował także orzecznictwo karno-administracyjne w sprawach wykroczeń oraz stał na czele wydziału powiatowego, który był organem wykonawczym samorządu powiatowego. Na podstawie rozporządzenia z 1930 r. wojewoda poznański wydał 22 marca 1932 r. jednolity statut organizacyjny starostw województwa poznańskiego (Poznański Dziennik Wojewódzki, nr 14, poz. 221). Zgodnie z nim w każdym starostwie powinno funkcjonować 12 referatów: 1) ogólny - obejmujący sprawy wynikające ze stanowiska starosty jako reprezentanta rządu; 2) organizacyjny - obejmujący sprawy dotyczące wewnętrznej organizacji starostwa, czuwanie nad ogólnym biegiem urzędowania, sprawy osobowe, szkoleniowe, nadzór ogólny nad kancelarią oraz sprawy budżetowo-gospodarcze urzędu; 3) bezpieczeństwa - obejmujący sprawy polityczne, bezpieczeństwa i porządku publicznego; 4) administracyjny - obejmujący sprawy o przeważającym charakterze administracyjno-prawnym, jak sprawy wodne, przemysłowe, rybackie, łowieckie, rolne, obywatelstwa, stanu cywilnego, wyznaniowe, aprowizacyjne, postępowania przymusowego w administracji itp.; 5) wojskowy - obejmujący sprawy z zakresu uzupełnienia i zaopatrzenia armii, sprawy mobilizacji, PWiWF; 6) karno-administracyjny - obejmujący orzecznictwo i politykę karno-administracyjną; 7) opieki społecznej; 8) sanitarny - obejmujący sprawy nadzoru nad działalnością organów i instytucji państwowych i samorządowych oraz prywatnych w dziedzinie zdrowia publicznego, sprawy higieny społecznej, zwalczanie chorób zakaźnych, sprawy pomocy lekarskiej dla funkcjonariuszy państwowych, opinii i orzeczeń lekarskich; 9) weterynaryjny - obejmujący sprawy nadzoru państwowego w zakresie wykonywania przepisów weterynaryjnych; 10) spraw inwalidów wojennych – obejmujący sprawy rejestracji, statystyki, leczenia, szkolenia i komisji wojskowo-lekarskiej dla inwalidów wojennych oraz zaopatrzenia wdów i sierot po nich; 11) ochrony lasów - obejmujący sprawy ochrony lasów niepaństwowych; 12) budowlany. Przy czym referat inwalidów wojennych starostwa ostrowskiego obejmował także powiaty: jarociński, kępiński i krotoszyński, a referat budowlany starostwa jarocińskiego był wspólny dla powiatów: jarocińskiego, krotoszyńskiego, ostrowskiego i kępińskiego. W Starostwie w Krotoszynie miał natomiast siedzibę obwodowy komisarz ochrony lasów dla powiatów: Gostyń, Jarocin, Kępno, Krotoszyn, Leszno Ostrów i Rawicz. W styczniu 1934 r., na podstawie rozporządzenia Prezydenta RP z 27 października 1933 r. (Dz.U., 1933, nr 85, poz. 635), nastąpiło zespolenie urzędów ziemskich z władzami administracji ogólnej, a ich kompetencje przejęły referaty rolnictwa i reform rolnych zajmujące się sprawami przebudowy ustroju rolnego oraz opieki nad rolnictwem. Dodatkowo w województwach pomorskim i poznańskim utworzono referat wodno-melioracyjny, obejmujący sprawy byłych państwowych urzędów budownictwa melioracyjnego (Dz. Urz. Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, 1934, nr 9, s. 271-276). Starostwo Powiatowe w Krotoszynie obejmowało powiat krotoszyński w województwie poznańskim. Z dniem 1 kwietnia 1932 r. w jego obręb włączono zlikwidowany powiat koźmiński (Dz.U., nr 6, poz. 35).

Zmikrofilmowano sygn. 57, 58, 128, 129 (OK 6808-6811)