1) Sesje GRN: protokoły (sygn. 1-14; 1955-1972). 2) Komisje GRN: protokoły z posiedzeń i kontroli (sygn. 15-23; 1955-1972). 3) Prezydium GRN: protokoły, uchwały (sygn. 24-30; 1955-1972). 4) Zebrania wiejskie: protokoły, sołtysi (sygn. 31-36; 1955-1971). 5) Plany gospodarcze (sygn. 37-40; 1961-1969). 6) Sprawozdawczość (sygn. 41, 45-46; 1971-1972). 7) Kontrole zewnętrzne (sygn. 42-44; 1964-1972). 8) Sprawy organizacyjne: ewidencja archiwum zakładowego (sygn. 47; 1963-1972). 9) Budżety i plany funduszu gromadzkiego (sygn. 48-60; 1956-1972). 10) Ewidencja ludności: książki meldunkowe (sygn. 61-66; 1962-1972 [1973]).

Reforma podziału administracyjnego wsi wprowadzona ustawą z dnia 25 września 1954 r. zlikwidowała dotychczasowe jednostki administracji wsi (gminy i gromady), tworząc w ich miejsce nowe gromady (art. 1). Ustawa powoływała gromadzkie rady narodowe, wybierane przez ludność na okres 3 lat, które pełniły również rolę organów administracji państwowej (art. 4). Ich zadaniem było kierowanie na terenie gromady „działalnością gospodarczą, społeczną i kulturalną, wiążąc potrzeby gromady z zadaniami ogólnopaństwowymi” (art. 10). Organem wykonawczym i zarządzającym GRN było (powoływane przez nią) prezydium, które jednocześnie zobowiązane było do wykonywania wytycznych i instrukcji prezydium powiatowej rady narodowej (było więc podwójnie podporządkowane) (art. 11 i 27). GRN powoływała również komisje (np. rolną, mienia gromadzkiego) dla poszczególnych dziedzin swojej działalności i sprawowania kontroli społecznej (art. 24-25). W myśl Ustawy dotychczasowe uprawnienia gminnych rad narodowych przeszły na gromadzkie rady narodowe. Faktycznie większość uprawnień przejęło prezydium powiatowej rady narodowej, a gromadzkie rady narodowe w wielu wypadkach zostały ograniczone do wykonywanie jej zarządzeń. Mimo, że w późniejszych latach kompetencje GRN-ów zostały rozszerzone, nigdy nie były one pełnoprawnym gospodarzem gromad. (Przede wszystkim z powodu ograniczenia kompetencji na rzecz powiatów i braku odpowiednich funduszy). Na podstawie wyżej cytowanej ustawy Wojewódzka Rada Narodowa w Poznaniu z dniem 5 października 1954 r. powołała na terenie powiatu ostrowskiego m.in. gromadę Biniew. Objęła ona obszary dotychczasowych gromad: Będzieszyn, Biniew i Górzno z gminy Sobótka oraz Szczury z gminy Czekanów. Z dniem 1 I 1962 r. włączono do niej zlikwidowane gromady Grudzielec Nowy i Sobótka. Z dniem 1 stycznia 1973 r., w związku z reformą administracyjno-gospodarczą kraju, zlikwidowano gromady, a w ich miejsce utworzono gminy.