1. Sprawy prywatne wspólników: sprawy spadku i utrzymania rodziny po zmarłym M. K. Bartelmussie, wnioski dewizowe wspólników, zgłoszenie posiadanych za granicą nieruchomości, z lat 1930-1939, sygn. 1-6, 2. Korespondencja handlowa: oferty i zapytania o cenę, korespondencja handlowa z dostawcami i odbiorcami, współpraca ze Zjednoczonymi Polskimi Fabrykami Śrub w Bielsku, z lat 1922-1945, sygn. 7-80 3. Rachuba: podatki dochodowy i drogowy, protokół kontroli ksiąg, dochodzenie należności, kartoteki kont, bilanse i inwentarze, z lat 1922-1945[1946], sygn. 81-119 4. Sprawy pracownicze: sprawy ubezpieczeniowe, socjalno-bytowe, umowy o naukę zawodu, akta pracowników, spisy i raporty personalne, z lat 1928-1944, sygn. 120-128 5. Sprawy techniczne: rysunki pieca szamotowego i urządzeń, z lat 1921-1934, sygn. 129-133 6. Fabryka w Białej: oszacowanie wartości fabryki, ubezpieczenia pracowników, sprawy opłat i podatków, rekwizycje dokonane przez Armię Czerwoną, cenniki na okucia budowlane, rysunki produkowanych wyrobów, z lat 1930-1945, sygn. 134-145

Już przed 1873 r. miejscowy przedsiębiorca Carl Heinrich Bartelmuss założył niewielki warsztat rzemieślniczy , produkujący akcesoria dla przemysłu tekstylnego. Po jego śmierci warsztat przejął syn, Moritz Gustav Bartelmuss (1857-1915). Zbytem wyrobów zajmowała się od 1886 r. firma handlowa Rudolfa Suchego w Bielsku, założona w 1880 r. W marcu 1887 r. Moritz Bartelmuss nabył teren graniczący z dworcem kolejowym. Około 1889 r. stanął przy obecnej ul. Podwale 33 budynek fabryczny z kotłownią i maszynownią. Profil działalności przedsiębiorstwa w latach 90-tych XIX w. był niejasny, gdyż nowy budynek fabryczny z 1893 r. przeznaczony był na tkalnię, zaś firma "Moritz Bartelmuss, fabryka nitów, śrub i tkackich akcesoriów pomocniczych" została zarejestrowana w Sądzie w dniu 05.02.1901 r. W tym czasie zrezygnowano już z produkcji akcesoriów tkackich, ograniczając się do śrub, nakrętek i nitów. Po śmierci Moritza Gustava Bartelmussa w lutym 1915 r. przedsiębiorstwo zostało przekształcone w jawną spółkę handlową, zachowując dotychczasową nazwę. Jego nowymi właścicielami stali się synowie zmarłego : Moritz Karl i Alfred August Bartelmussowie oraz córka Małgorzata Suchy. W styczniu 1920 r. dołączyli do nich Jerzy Suchy oraz druga córka Gertruda Bartelmuss. W kwietniu tegoż roku wystąpił ze spółki Moritz Karl Bartelmuss, który założył odrębne przedsiębiorstwo w Wapienicy, zaś firma w Bielsku zmieniła nazwę na Bartelmuss & Suchy. Od kwietnia 1925 r. nazwa firmy brzmiała "Bartelmuss i Suchy. Fabryka śrub i wyrobów kutych". Firma weszła do utworzonego w 1926 r. syndykatu "Zjednoczone Polskie Fabryki Śrub, Spółka z o.o." z siedzibą w Bielsku przy ul. Inwalidów 2. Syndykat zrzeszał 10 zakładów tej branży z całego kraju, w 1938 r. Alfred Bartelmuss był jego prezesem. W lutym 1935 r. po raz kolejny zmieniono nazwę przedsiębiorstwa na : "Bartelmuss i Suchy, Właściciele Alfred Bartelmuss i wspólnicy, fabryka śrub i wyrobów metalowych." W 1938 r. firma miała skład fabryczny w Warszawie oraz przedstawicielstwa w Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Gdańsku. Asortyment produkcji obejmował obok śrub i nitów, gwoździe, drut ciągniony, różnego rodzaju okucia budowlane, wyroby ślusarskie, kłódki, skrzynki pocztowe. W październiku 1940 zmieniono brzmienie nazwy firmy na "Bartelmuss & Suchy, offene Handelsgesellschaft", zlikwidowana została odrębność Oddziału w Białej. Po zakończeniu działań wojennych dotychczasowi właściciele musieli opuścić Bielsko, zaś firma została przejęta pod zarząd państwowy. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Dorota Umel, Bielsko-Biała, 2003]

KM 16.12.2003, 0010-7