Dyrektor: własne konferencje, narady, odprawy (protokoły posiedzeń, narad, własne zarządzenia); 2 j. a. (1958 – 1962); Dział Organizacji i Planowania: organizacja własna przedsiębiorstwa (sprawy prawno – organizacyjne, schematy, instrukcje, regulaminy), plany (finansowe, gospodarcze, techniczno – ekonomiczne), sprawozdania (roczne, okresowe, finansowe); 18 j. a. (1958 – 1962); Dział Finansowo – Księgowy: bilanse (roczne, kwartalne, kontrolne), plany kont, protokoły z kontroli; 13 j. a. (1958 – 1963); Dział Produkcji: plany produkcji i eksploatacji (roczne, okresowe), plany ruchu (mapy i fotografie z punktów eksploatacji kruszywa), protokoły z kontroli; 16 j. a. (1959 – 1963); Dział Zaopatrzenia i Zbytu: sprawozdania (miesięczne); 2 j. a. (1961 – 1963).

Przedsiębiorstwo „Ter – Zet” Zakład Eksploatacji Zasobów Mineralnych i Prefabrykatów w Opolu powstało i przejęło strukturę organizacyjną z istniejącego wcześniej Społecznego Przedsiębiorstwa Eksploatacji Zasobów Mineralnych i Produkcji Materiałów Budowlanych Sp. z o.o. w Opolu, które istniało przy Prezydium Okręgowego Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich, a do rejestru handlowego zostało wpisane 4 kwietnia 1958 roku na mocy postanowienia Sądu Powiatowego w Opolu . 1 kwietnia 1958 roku podpisany został akt notarialny zezwalający na zawiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Nadzór zwierzchni sprawowało nad nią Prezydium Rady Naczelnej Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich w Warszawie, a bezpośredni Rada Okręgu Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich w Opolu. Kapitał zakładowy wynoszący 25 tys. złotych podzielono na 50 udziałów po 500 zł. Organami zwierzchnimi nowopowstałej spółki były Rada Nadzorcza i Zarząd. Według regulaminu z dnia 21 maja 1958 roku, Rada składała się z pięciu członków, których w każdej chwili można było odwołać. Wybierana była na rok. Pełniła też rolę Komisji Rewizyjnej. Posiedzenia Rady zwoływał przewodniczący przynajmniej raz w miesiącu. Rada nadzorowała i kontrolowała całokształt działalności przedsiębiorstwa i jednostek produkcyjnych (Zakładów). Zarząd reprezentowany był przez jedną osobę – dyrektora przedsiębiorstwa – mgr Wincentego Karugę. Reprezentował on spółkę na zewnątrz, czuwał nad sprawnym funkcjonowaniem firmy zgodnie z obowiązującymi przepisami i wymogami organizacyjnymi. Komórkami organizacyjnymi były: Dział Produkcji, Księgowości, Finansów, Zatrudnienia i Płac, Sekretariat. Siedziba Społecznego Przedsiębiorstwa Eksploatacji Zasobów Mineralnych i Produkcji Materiałów Budowlanych mieściła się przy ul. Piastowskiej 14 w Opolu. Działalność przedsiębiorstwa polegała na eksploatacji terenowych zasobów mineralnych, żwiru, piasku, prowadzeniu cegielni, wapienników, kaflarni oraz produkcji i sprzedaży materiałów budowlanych na bazie żużlu, gliny z wykorzystaniem cementu. Podległymi punktami eksploatacyjnymi były: Osowiec, Kały, Groszowice, Gracze, Jasienica Dolna, Bolesławiec, Trzebień, Świętoszów, Olszenica . Dnia 29 grudnia 1959 roku został podpisany akt notarialny likwidujący dotychczasową spółkę, a przekształcający ją w komórkę organizacyjną Zakładów Przemysłowo – Usługowych „Ter – Zet” z siedzibą w Warszawie. Pełnomocnikiem z ramienia Zakładów „Ter - Zet” była Halina Chrupek, która przejęła wszystkie aktywa i pasywa wcześniejszego przedsiębiorstwa. W styczniu 1960 roku Sąd Powiatowy w Opolu wydał postanowienie o wykreśleniu z rejestru handlowego Społecznego Przedsiębiorstwa Eksploatacji Zasobów Mineralnych i Produkcji Materiałów Budowlanych . Nowo utworzone Przedsiębiorstwo Ter-Zet Zakład Eksploatacji Zasobów Mineralnych i Prefabrykatów w Opolu z siedzibą na ul. Piastowskiej 14 kontynuowało działalność gospodarczą w zakresie eksploatacji kruszyw na terenie województwa opolskiego i wrocławskiego oraz produkcji elementów budowlanych (prefabrykacji). Władze nadrzędne przedsiębiorstwa usytuowane były w Warszawie przy ul. Smolnej 6. Według stanu organizacyjnego na dzień 1 lutego 1962 roku, „Ter – Zet” Zakład Eksploatacji Zasobów Mineralnych i Prefabrykatów jako przedsiębiorstwo wielozakładowe posiadał 16 punktów eksploatacyjnych, kamieniołomów i warsztatów naprawczych w Głębionowie – Goświnowicach, Otmuchowie, Groszowicach, Rogach, Biestrzynniku, Jełowej, Nadziejowie, Kielczy, Wrocławiu, Chojnowie, Bolesławcu, Pieńsku, Zagrodnie, Iwinach, Kościelniku, Głębinowie – Suszkowicach. W aktach nie zachowały się informacje dotyczące działalności przedsiębiorstwa po 1963 roku.

Inwentaryzacja przeprowadzona w oparciu o bazę danych IZA 6.01;