Korespondencja z urzędami żandarmerii, informacje statystyczne o zakładach przemysłowych w guberni 1911-1912 sygn.1, Korespondencja z okręgowymi inspektorami fabrycznymi na wypadek ewakuacji 1912-1913 sygn.2, sprawa strajków robotników w zakładach 1908-1909, 1912-1913 sygn. 3, 4, Wydatki na utrzymanie inspektora, zakres obowiązków 1909-1910 sygn. 5-6, Korespondencja tajna z Siedleckim Gubernialnym Urzędem Fabrycznym 1897-1898 sygn. 7, Okólniki Ministerstwa Handlu i Przemysłu 1913 sygn. 8, Nadzór nad kotłami w zakładach: stolarskim w Jesiorówce gm. Łochów 1899 sygn. 9, w młynie w Stoczku Węgrowskim 1900 sygn. 10, w Fabryce Baczki 1908 sygn. 11, w zakładzie krochmalu pow. Konstantynowski 1911-1912 sygn. 12, w hucie szkła Czechy k. Pilawy 1912 sygn.13, w fabryce Ostrówek 1913 sygn. 14

Instytucje nadzoru fabrycznego tworzone były wieloetapowo poczynając od 1882 r, kiedy powstała na mocy ukazu z 1.06.1882 r., Inspekcja Fabryczna jako organ administracji państwowej powołany do przestrzegania i wykonywania przepisów ustawodawstwa pracy. Główny Inspektor Fabryczny podlegał bezpośrednio ministrowi finansów. Nadzorował inspektorów okręgowych, po 1891r utworzono w Królestwie Polskim 2 inspektoraty piotrkowski i warszawski. (należała do niego gubernia siedlecka). Kompetencje inspektora: zatwierdzanie regulaminów pracy, ustalanie przewidywanych kar, zatwierdzanie cenników w sklepach fabrycznych. Miał też kompetencje kontrolne, prawo jednak dbało o interesy przedsiębiorcy. Od 1886r w każdej guberni istniały Gubernialne Urzędy do Spraw Fabrycznych. W skład wchodzili gubernator jako przewodniczący, zastępca gubernatora, prokurator, szef urzędu żandarmerii, inspektor fabryczny i dwóch fabrykantów. Miały one wydawać rozporządzenia odnośnie bezpieczeństwa, zdrowia robotników oraz uregulować normy prawne w tym zakresie. W 1894 r. nastąpiła zmiana podstawowego zakresu działania inspektorów oraz likwidacja odrębności inspekcji fabrycznej. Zniesiono bowiem urząd Głównego Inspektora Fabrycznego w Moskwie i okręgi fabryczne, a inspekcja została podporządkowana bezpośrednio Departamentowi Handlu i Przemysłu Ministerstwa Finansów. Ukazem z 14/26.06 1894 r. „O przekształceniu inspekcji fabrycznej i czynnościach mechaników gubernialnych” została powołana na terenie guberni instytucja Starszego Inspektora Fabrycznego nadzorującego pracę inspektorów uczastkowych (rejonowych). Do obowiązków inspektorów włączono nadzór nad kotłami oraz statystyką przemysłową. Od 1903r inspektorów podporządkowano lokalnej administracji. Stan taki utrzymał się do 1914 r., kiedy inspekcja fabryczna na terenie Królestwa Polskiego zaprzestała swej działalności.