Leżajsk prawa miejskie uzyskał z rąk Władysława Jagiełły w grudniu 1397 r. Od końca XV wieku rozwój miasta hamowały najazdy ze strony Tatarów, co spowodowało, że we wrześniu 1524 r. król Zygmunt Stary wydał dokument mocą, którego miasto przeniesiono w odległość 5 km od poprzedniej lokacji (w dawnym miejscu istnieje wieś Stare Miasto). Pierwsza wojna światowa mocno doświadczyła miasto. W wyniku walk artyleryjskich ucierpiał m.in. kościół i klasztor OO Bernardynów. W okresie międzywojennym miasto starało się wykorzystać możliwości rozwoju, w 1929 r. stało się przystankiem na drodze Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego. Wybuch wojny zahamował możliwości dalszego rozwoju, 13 września Leżajsk znalazł się pod okupacją niemiecką. Prezentowana kolekcja przedstawia wybraną garść dostępnych materiałów ukazujących historie i rozwój miasta m.in. regulamin rzeźni publicznej, obwieszczenia władz z czasów dwudziestolecia międzywojennego, czy też Odezwę o obchodzie 300 rocznicy zbudowania Klasztoru OO Bernardynów w Leżajsku. Materiały przechowywane są w Aktach miasta Leżajska w jednostkach dostępnych w "Szukaj w Archiwach" o sygnaturach 56/135/0/3.1/44 oraz 56/135/0/3.1/88