W 1920 r. niedługo po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, polski żołnierz ponownie został zmuszony chwycić za broń. Tym razem skierowana została ona przeciwko bolszewickiemu najeźdźcy. Aby poprawić nastroje społeczne i zmobilizować ludność do walki, w miastach rozwieszano propagandowe plakaty. Ich treść miała taką formę by trafić możliwie do jak najszerszego grona odbiorców i wywołać określone reakcje. Formy przekazu były bardzo zróżnicowane. Niektóre nastawione na przekazywanie bodźców pozytywnych mobilizowały do zaciągu i walki, inne ukazywały negatywne skutki działań wojsk bolszewickich i bierności społecznej oraz przedstawiały bolszewika w roli agresora i oprawcy, przybierającego odrażającą, wręcz karykaturalną postać. Plakaty i afisze miały oddziaływać na ludzką podświadomość i zachęcać do większej aktywności w obronie państwa. W polską akcję propagandową zaangażowani byli najwybitniejsi przedstawiciele polskiej sztuki. Wśród nich można wymienić takich artystów jak Władysław Skoczylas, Józef i Kamil Mackiewiczowie, Edmund Bartłomiejczyk, Jerzy Kossak, Jan Woroniecki, Fryderyk Putsch, Kazimierz Puchwalski, Władysław Teodor Benda, Felicjan Szczęsny-Kowarski i wielu, wielu innych. Zaprezentowane plakaty pochodzą z zespołu o numerze 632 Zbiór afiszów i druków ulotnych o sygnaturach: 43, 44, 45, 186, 187, 191, 194, 195, 203