Archiwum Państwowe we Wrocławiu powstało na gruzach działającego w przedwojennym Wrocławiu Staatsarchiv zu Breslau. W 1811 r., w związku z sekularyzacją klasztorów śląskich, powołano do życia Archiwum Prowincji Śląskiej we Wrocławiu (Das Schlesische Provinzialarchiv), którego zadaniem było zabezpieczenie olbrzymiej liczby książek, dzieł sztuki i archiwaliów nagromadzonych przez klasztory na Dolnym i Górnym Śląsku w ciągu minionych wieków. Archiwum funkcjonowało początkowo w połączeniu z Uniwersytetem Wrocławskim, dopiero w roku 1821 zostało usamodzielnione i otrzymało prawo przejmowania wszelkich akt państwowych rozproszonych na terenie całej prowincji. W całym okresie swego istnienia (1811-1945) byłe Archiwum Państwowe we Wrocławiu zgromadziło najważniejsze akta historyczne Prowincji Śląskiej. W czasie oblężenia miasta w 1945 r. wiele z nich uległo zniszczeniu. Wraz z przejęciem w 1945 r. administracji przez władze polskie rozpoczęła się akcja ratowania archiwaliów. Ocalałe z pożogi wojennej akta gromadzono w przydzielonym przez władze miejskie budynku przy ul. Pomorskiej 2. Obecna struktura organizacyjna państwowej sieci archiwalnej na Dolnym Śląsku, ukształtowana została w latach 90-tych. Aktualnie Archiwum Państwowemu we Wrocławiu podlegają Oddziały w Bolesławcu, Jeleniej Górze, Kamieńcu Ząbkowickim i Legnicy.

            Archiwum posiada bardzo bogate zbiory m.in. dokumentów pergaminowych i papierowych, map i planów, stanowiących bogate, o dużej wartości historycznej, źródła do dziejów politycznych, kultury i gospodarki Śląska z okresu od XII wieku po czasy współczesne. Archiwum wrocławskie szczyci się jednym z najstarszych zachowanych oryginalnych dokumentów w zbiorach polskich – dokument wystawiony w 1175 r. przez księcia śląskiego Bolesława I Wysokiego dla klasztoru Cystersów w Lubiążu. Bogaty zbiór akt stanu cywilnego pochodzących z 425 pruskich urzędów stanu cywilnego z terenu dawnej Rejencji Wrocławskiej stanowi doskonałe źródło dla badań genealogicznych i demograficznych. Z akt najnowszych wytworzonych po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku dużą część stanowią archiwalia powstałe w wyniku działania władz administracyjnych, wśród nich materiały z lat 1945-1950 należące do najcenniejszych powojennych źródeł w Archiwum. Uzupełnieniem źródeł administracyjnych są m.in. dokumenty partii politycznych oraz instytucji gospodarczych.