organizacja Rejonowego Przedsiębiorstwa Młynów Gospodarczych (sygn. 1-5), sprawy personalne (6-8, 95-96), plany techniczne (sygn. 9-12), skargi i zażalenia (sygn. 13), plany finansowe (sygn. 14-18), sprawozdania (sygn. 19-21), bilanse (sygn. 22-26), kontrole i zalecenia pokontrolne (sygn. 27-31), dokumentacja remontowa poszczególnych młynów (sygn. 32-46), administracja młynami (sygn. 47-50), dokumentacja poszczególnych młynów (sygn. 51-94).

Rejonowe Przedsiębiorstwo Młynów Gospodarczych w Kraśniku zostało utworzone na podstawie Zarządzenia nr OR.I.122 z dnia 2 listopada 1955 roku Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie. Zarządzenie weszło w życie 1 grudnia 1955 roku. W roku 1958 uchwałą Prezydium WRN z dnia 15 kwietnia 1958 roku dokonano reorganizacji w wyniku której zmieniono również nazwę z Rejonowego na Powiatowe Przedsiębiorstwo Młynów Gospodarczych w Kraśniku. Z dniem 1 stycznia 1961 roku zostało ono rozwiązane na mocy uchwały nr 80 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kraśniku z dnia 3 października 1960 roku, a pozostające w jego zarządzie młyny przekazano gromadzkim radom narodowym. Siedziba Przedsiębiorstwa znajdował się w Kraśniku. Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa było: prowadzenie przemiału, przerobu i śrutowania zboża na zlecenie ludności. Nadzór nad jego działalnością sprawowało Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie przez Wojewódzki Zarząd Młynów Gospodarczych. W chwili powołania Przedsiębiorstwa pod jego zarządem znalazło się cztery młyny z powiatu biłgorajskiego i trzynaście z powiatu kraśnickiego. Rok później tzn. w listopadzie 1956 roku przedsiębiorstwo posiadało trzydzieści sześć młynów. Uchwałą WRN z dnia 1 lipca 1958 roku przekazano 13 młynów gromadzkim radom narodowym z powiatu biłgorajskiego i janowskiego oraz osobom prywatnym. Od roku 1958 Przedsiębiorstwo działało w granicach powiatu kraśnickiego posiadając 18 młynów.