Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej w Pniewie

Sygnatura
79/4/0
Liczba serii
0
Liczba skanów
6471

Zawartość:

Akta urodzeń, małżeństw i zgonów. Aneksy do akt małżeństw.

Dzieje twórcy:

Obowiązek prowadzenia rejestrów ochrzczonych i małżeństw w Kościele Katolickim wprowadziły uchwały soboru trydenckiego w 1563 r., synod piotrkowski w 1607 r. raz jeszcze potwierdził ten obowiązek, wprowadzając też rejestry bierzmowanych i przyjmujących Najświętszy Sakrament na Wielkanoc. W 1631 r. kolejny synod nałożył obowiązek prowadzenia rejestrów zmarłych. Księgi metrykalne spisywane były po łacinie aż do 1808 r. Na mocy artykułu 69 konstytucji Księstwa Warszawskiego z 22 VII 1807 r. i dekretu króla saskiego i księcia warszawskiego Fryderyka Augusta z 27 I 1808 r. wprowadzono Kodeks Napoleona, przewidujący powołanie do życia świeckich urzędów stanu cywilnego, które miały być prowadzone w każdej gminie Księstwa Warszawskiego dla wszystkich religii i wyznań łącznie. Mimo że zgodnie z założeniami na czele urzędów stanąć mieli urzędnicy świeccy, jednak w praktyce czynności rejestracji stanu cywilnego nadal wykonywali duchowni. Księgi stanu cywilnego spisywano od 1808 r. w języku polskim w dwóch egzemplarzach, tzw. unikacie i duplikacie. Sytuacja taka istniała do 1825 r., kiedy to wszedł w życie Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego, który złączył akta stanu cywilnego z metrykami kościelnymi poszczególnych wyznań. Przełożony parafii danego wyznania pełnił jednocześnie funkcję urzędnika stanu cywilnego. Dla religii niechrześcijańskich (judaizm, islam) akta stanu cywilnego prowadzić mieli początkowo burmistrzowie lub zastępujący ich urzędnicy, a od 1830 r. rabini (dla wyznania mojżeszowego). Począwszy od 1 I 1868 r. do mniej więcej 1916 r. księgi prowadzono w języku rosyjskim, a następnie ponownie w języku polskim. System rejestracji stanu cywilnego wprowadzony w 1825 r. utrzymał się do 1945 r. Dekret z 25 IX 1945 r. (z mocą obowiązującą od 1 I 1946 r.) wprowadził powszechną, państwową i jednolitą dla całego kraju rejestrację stanu cywilnego przez nowe organy administracji państwowej - urzędy stanu cywilnego, którym przekazano wcześniejsze księgi metrykalne do 1946 r. Parafię w Pniewie została erygowano przez bp Jakuba z Korzkwi w 1402 r. (wcześniej wieś należała do parafii Wyszków). W skład parafii wchodzą wsie: Cieńsza, Ciski, Gładczyn Szlachecki, Gładczyn PGR, Gładczyn Rządowy, Komorowo, Lemany, Lutobrok-Folwark, Lutobrok-Wieś, Malwinowo, Mierzęcin, Mystkówiec - Kalinówka, Mystkówiec Stary, Mystkówiec - Szczucin, Pniewo, Suwin, Topolnica, Wielątki - Folwark, Wielątki - Rosochate, Wypychy Nowe, Wypychy Stare, Wólka, Żdziebórz

Daty skrajne:

1853, 1874-1921

Klasyfikacja:

urzędy stanu cywilnego i akta metrykalne

Nazwa twórcy:

Daty:

1853-1853, 1874-1921.

Nazwa dawna:

Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Pniewie, pow. Pułtusk

Nazwa obcojęzyczna:

Języki:

rosyjski, polski

Dostępność:

Udostępniany w całości

Ogółem jednostek archiwalnych:

95

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

17

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

2.64

Ogółem opracowanych metrów bieżących

0.35

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
spis zdawczo-odbiorczy Tak 78 j.a. sygn.18-95
indeks osobowy Nie
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak 17j.a. sygn.1-17

Nr mikrofilmu 16287 - 16314. Nazwa została zmieniona uchwałą KM na posiedzeniu 2/2013 z 9.10. 2013 r.