Akta zgonów 1798-1826; sygn. 1

W XVI w. istniały w Kleszczelach dwie prawosławne cerkwie parafialne: p.w. św. Jerzego i p.w. św. Mikołaja, należące do diecezji włodzimierskiej ze stolicą we Włodzimierzu Wołyńskim. Okres panowania litewskiego zapoczątkował proces zmiany sytuacji etnicznej i wyznaniowej. Po zawarciu unii brzeskiej w 1596 r. prawosławni parafianie kleszczelowscy przez dłuższy czas pozostawali przy wierze ojców. Dopiero od 1633r. Cerkwie przekształcone zostały w unickie. Do wieku XVIII w Kościele unickim nie było podziału na proboszczów, wikariuszy. Każdy ksiądz unicki był na równi z innymi, jeśli było ich więcej parafii, tak samo sprawował liturgię czy inne posługi duchowne. Także wszyscy jednakowo mogli korzystać z uposażenia i dochodów cerkwi. W ten sposób każdy ksiądz był proboszczem, a każda cerkiew parafialną. Po III rozbiorze Polski tereny te znalazły się w granicach Prus. Po podpisaniu traktatu pokojowego w Tylży w 1807 r., aż do wybuchu I wojny światowej, należały do Cesarstwa Rosyjskiego. Okres panowania carskiego spowodował powrót od 1839 r. ogółu podlaskich Rusinów do kanonów Cerkwi prawosławnej wprowadzając jednocześnie rosyjską otoczkę obrzędowo – kulturową. G. Sosna, Kleszczele; J. Maroszek, Dziedzictwo unii kościelnej w krajobrazie kulturowym Podlasia 1696-1996, Białystok 1996.

mikrofilmy: C.381; Zdigitalizowano jednostkę archiwalną o sygn. 1.