Dokumenty osobiste związane z przebiegiem pracy zawodowej Michała Motoszki, 1903-1954, sygn. 1-3; Dokumenty dotyczące przebiegu pracy zawodowej J. Motoszki, 1914-1980, sygn. 4; Fotografie związane z okresem szkolnym M. Motoszki, 1910-1915, sygn. 5-9; Materiały związane z praca w Szkole Powszechnej Nr.1 w Białymstoku, 1915-1933, sygn. 10-15; Fotografia grobu Michała Motoszki, 1954, sygn.16; Fotografia związana z Jadwigą Motoszko, 1914-1915, sygn. 17-18; Fotografia grupowa pracowników Sądu Okręgowego w Białymstoku, przed 1932, sygn. 19; Fotografia grupowa pracowników Kuratorium, 1935, sygn. 20; Fotografia grupowa amatorska, sygn. 21; Legitymacje służbowe, związków i towarzystw społecznych, 1935-1965, sygn. 22-24; Legitymacje Jadwigi Motoszko, 1935-1975, sygn. 25; Akta otwarcia Przychodni Wojewódzkiego Towarzystwa Przeciwgruźliczego w Białymstoku, 1926, 1939, sygn. 26.

Michał Motoszko urodził się 29 września 1893r. w Białymstoku. W 1910r. ukończył Szkołę Miejską, a rok później uzyskał tytuł nauczyciela szkół początkujących. Pracował jako nauczyciel w Szkole Społecznej pod Warszawą, później zorganizował w Białymstoku polską szkołę elementarną, której był kierownikiem. Za przynależność do Polskiej Organizacji Wojskowej został aresztowany, w 1918r. przebywał w niewoli niemieckiej. Po powrocie do kraju otrzymał nominację na sekretarza Inspektoratu Szkolnego Okręgu Białostockiego. Od marca 1920r. podjął pracę nauczyciela Publicznej Szkoły Powszechnej Nr.1 w Białymstoku z czasem został kierownikiem placówki. Podczas pracy w szkolnictwie Motoszko pełnił jednocześnie funkcję sekretarza Rady Miejskiej, w tym samym czasie uzyskał świadectwo ukończenia Państwowego Wyższego Kursu Nauczycielskiego w Warszawie. Sprawował tez szereg funkcji społecznych. W 1929r. poślubił Jadwigę Kawikównę również nauczycielkę. Dwa lata później wybrany został na ławnika Magistratu. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował pracę w szkolnictwie, Od 1 grudnia 1947r. powierzono mu obowiązki naczelnika Wydziału Szkół Powszechnych. W następnym okresie pracował jako kierownik Planowania, Zaopatrzenia i Inwestycji w Wydziale Oświaty Prezydium WRN. Na własną prośbę przeniesiony został do pracy w charakterze nauczyciela Szkoły Ogólnokształcącej stopnia podstawowego Nr.2 w Białymstoku, funkcję tę pełnił do czasu odejścia na emeryturę z dniem 31 sierpnia 1952r., po czym rozpoczął pracę w Zakładzie Doskonalenia Rzemiosła w Białymstoku jako kierownik kursów. Zmarł 3 września 1954r. i został pochowany na cmentarzu farnym w Białymstoku.