Zjazdy Delegatów, 1963-1987, sygn. 1-2; Posiedzenia Rady, 1960-1989, sygn. 3-6; Posiedzenia Prezydium Rady, 1960-1989, sygn. 7-12; Posiedzenia Zarządu, 1961-1989, sygn. 13-22; Uchwały Zarządu, 1967-1990, sygn. 23-28; Akta organizacyjne i komisje, 1960-1984, sygn. 29-33; Plany, 1960-1990, sygn. 34-54; Sprawozdania, 1957-1987, sygn. 55-67; Bilanse, 1958-1989, sygn. 68-74; Analizy, 1959-1988, sygn. 75-88; Lustracje i kontrole, 1961-1988, sygn. 89-96; Księga pamiątkowa, 1974-1980, sygn. 97; Likwidacja Związku, 1990-1992, sygn. 98.

Wojewódzki Związek Spółdzielni Inwalidów w Białymstoku został powołany przez Wojewódzki Zjazd Organizacyjny Delegatów Spółdzielni Inwalidów. Swą działalność rozpoczął 1 kwietna 1957r. Na ogólna liczbę 13 spółdzielni typu inwalidzkiego do organizacji przystąpiło 11. Istotne zmiany nastąpiły w 1975r. w miejsce Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Inwalidów w Białymstoku powstał Regionalny Związek Spółdzielni Inwalidów, który obejmował zasięgiem swego działania województwo białostockie i łomżyńskie. W 1975r. RZSI w Białymstoku zrzeszał 13 spółdzielni. Organami związku były: Zjazd, Rada oraz Zarząd, który składał się z prezesa i dwóch zastępców wybieranych przez Radę. Aparat wykonawczy zgrupowany był w trzech pionach: naczelnym, który zajmował się obsługą prawną, sprawami: ekonomicznymi, wojskowo-mobilizacyjnymi i kadrowymi. Pion produkcji zajmował się organizacją produkcji i usług, obrotem towarowym, postępem technicznym, sprawami jakości i normalizacji, gospodarką maszynową, zaopatrzeniem, zbytem i eksportem, gospodarką materiałową. W kompetencji pionu rehabilitacji znajdowały się sprawy opieki zdrowotnej i socjalnej, szkoleniowe, samorządowo- organizacyjne, rehabilitacji, administracyjno- gospodarcze, Rejonowej Poradni Rehabilitacji Zawodowej.