Katalogi główne, 1944-1950, sygn. 1-6. Protokoły egzaminów ukończenia Gimnazjum, 1944-1947, sygn. 7-9. Świadectwa ukończenia Gimnazjum Ogólnokształcącego, 1946-1948, sygn. 10-11. Protokoły egzaminów dojrzałości, 1944-1949, sygn. 12-14. Protokoły egzaminu dojrzałości kursu semestralnego (1948-1949) oraz protokoły egzaminu dojrzałości Liceum Ogólnokształcącego (1950), 1948-1950, sygn. 15. Świadectwa dojrzałości, 1944-1949, sygn. 16. Świadectwa dojrzałości eksternistów, 1948-1949, sygn. 17. Świadectwa dojrzałości Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego, 1950, sygn. 18.

Gimnazjum w Nisku powstało prawdopodobnie przy końcu okresu zaboru austriackiego. Informacja ta pochodzi od dyrekcji Liceum Ogólnokształcącego przesłanej w roku 1962. Natomiast w Schematyzmie Królestwa Galicji i Lodomerii na rok 1914 szkoła taka nie występuje. Gimnazjum działało przez cały okres II Rzeczypospolitej a w czasie okupacji niemieckiej było zmuszone zawiesić swoją dzielność. Podczas II wojny światowej uległy zniszczeniu pochodzące z wcześniejszych okresów akta szkoły. Po wyzwoleniu Niska spod okupacji niemieckiej nastąpiło wzmocnienie działalności szkoły. Działała ona w oparciu o nowelizowane w pierwszych latach Polski Ludowej przepisy szkolne. Manifest PKWN postanawia, że „jednym z najpiękniejszych zadań Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego będzie na terenach oswobodzonych odbudowa szkolnictwa i zapewnienie bezpłatnego nauczania na wszystkich szczeblach” (organizacja oświaty w Polsce w latach 1917-1969). Podstawą do odbudowy szkolnictwa średniego stała się instrukcja z dnia 16 lipca 1945 roku w sprawie organizacji roku szkolnego 1945/46 w średnich szkołach ogólnokształcących (Dz. Urz. MO 1945 nr 2, poz. 62). Ze względu na duże braki, jakie wytworzyły się w kształceniu na poziomie średnim w okresie okupacji, z drugiej zaś strony wobec ogromnego zapotrzebowania kadr pracowników o wyższym poziomie wykształcenia i przygotowania fachowego, powstaje konieczność jak najszybszego i jak najdalej idącego zwiększenia ilości młodzieży kształcącej się na poziomie średnim. Nasilenie w kierunku rozpowszechniania kształcenia na poziomie gimnazjalnym nie może być niczym ograniczone, ponieważ zastępuje w okresie przejściowym zasady powszechności. Natomiast rozszerzającego się ilościowego i społecznego wykształcenia na poziomie licealnym musi oprzeć się na planie odbudowy kadr, uwzględniającym potrzeby kształcenia zawodowego na tym poziomie. Wśród celów, jakie stoją w roku szkolnym 1945/46 przed szkolnictwem średnim jest: dążenie do upowszechnienia kształcenia na poziomie średnim, odbudowa kadr zawodowych - na czoło wysuwa się sprawa przygotowania nauczyciela, jako tego, który ma urabiać i kształtować oblicze nowego obywatela w Polsce demokratycznej. Kolejna instrukcja w sprawie roku szkolnego 1948/49 w szkolnictwie ogólnokształcącym ukazała się 4 maja 1948 roku (Dz. Urz. MO 1948 nr 5, poz.86). Od początku roku szkolnego 1948/49 organizacja była następująca: szkoła ogólnokształcąca - stopień podstawowy i licealny (I-XI), szkoła ogólnokształcąca - stopień licealny (klasa VIII –XI), szkoła ogólnokształcąca - stopień podstawowy, realizująca przy jednym nauczycielu 4 klasy programowe, przy dwóch najwyżej sześć klas programowych, przy trzech i więcej nauczycielach 7 klas programowych. Program nauczania w poszczególnych klasach wszystkich szkół będzie jednakowy. Klasy będą jednoroczne. Wprowadza się jednolitą numerację klas szkoły ogólnokształcącej tj. od nr I do nr XI. Z dniem 1 września 1948 roku Państwowe Gimnazja i Licea Ogólnokształcące ulegają przekształceniu na jednolite szkoły ogólnokształcące stopnia podstawowego i licealnego, tj. obejmujące 7 klas szkoły podstawowej i licealnej, bądź na szkoły ogólnokształcące - stopień licealny, tzn. obejmujące tylko klasy VII-XI. W zakresie klas VIII-XI szkoła ogólnokształcąca jest szkołą zbiorczą, mającą obsłużyć wszystkie podstawowe szkoły swego rejonu szkolnego, szkoła ogólnokształcąca będzie szkołą jednolitą pod względem programowym. W roku szkolnym 1944/45 Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Czarneckiego wznowiło swoją działalność. W pierwszym roku szkolnym w Polsce Ludowej miało tylko 4 klasy gimnazjalne i 2 licealne. W następnych latach przybyły klasy semestralne. W roku szkolnym 1948/49 zgodnie z przytoczoną instrukcją nastąpiło przekształcenie w Państwową Koedukacyjną Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Podstawowego i Licealnego. Była to 11-letnia Szkoła Ogólnokształcąca. Wkrótce potem nastąpiła kolejna reorganizacja. Od roku 1953 szkoła przyjęła nazwę Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. E. Nowotyńska]