1. Sekretarz Wydziału: księga wpływu i ekspedycji, organizacja działania Towarzystwa Młodzieży Polskiej „Znicz” w Przemyślu, protokoły walnych zgromadzeń i posiedzeń Towarzystwa Młodzieży Polskiej, sprawozdania z działalności, statystyka członków, ewidencja członków, akta działalności, „Ogniwa” związku Towarzystw kształcącej się młodzieży Polskiej w Austrii i jego współpraca ze „Zniczem” w Przemyślu, współpraca Towarzystwa Młodzieży Polskiej z innymi organizacjami, odczyty i imprezy rozrywkowe organizowane przez Towarzystwo Młodzieży Polskiej, zaproszenia, afisze, klepsydry, 1904-1912, sygn. 1-21; 2. Komisje: protokoły posiedzeń Komisji czytelniano-odczytowej i Komisji Przedsiębiorstw Towarzystwa Młodzieży Polskiej „Znicz” w Przemyślu, 1905-1909, sygn. 22-23; 3. Skarbnik Wydziału: księga ewidencyjna składek, księga dłużników kasowych, księga przychodów i rozchodów, sprawozdania skarbnika, rachunki i pokwitowania, 1905-1911, sygn. 24-30; 4. Bibliotekarz i zawiadowca czasopism: książka rachunkowa biblioteki Towarzystwa Młodzieży Polskiej, wykazy czasopism i książek sprowadzonych przez Towarzystwo Młodzieży Polskiej, katalogi działu biblioteki, książki wyposażeń, księgi biblioteczne 1905-1910, sygn. 31-40; 5. Czytelnia robotnicza im. M.(Lelewela) Borelowskiego: akta dot. pracy Czytelni Robotniczych w Przemyślu, sprawozdania z działalności za lata 1907-1909, sygn. 41-44; &. Komitet Bojkotowy: rachunki wystawione przez Komitet za zakupione towary, akta Komisji Zniczowej Zarządu „Ogniwo”- Związku Towarzystw Kształcącej się Młodzieży Polskiej w Przemyślu, 1910, 1914, sygn. 45-46

Towarzystwa o nazwie „Znicz” powstawały w pierwszych latach XX w. w prowincjonalnych miastach Galicji z inicjatywy „Ogniwa” - lwowskiej organizacji studenckiej, jednoczącej różne stowarzyszenia i związki młodzieżowe. Projekt utworzenia „Znicza” w Przemyślu i wcielenia go do „Ogniwa” został wysunięty i zaakceptowany na zebraniu młodzieży przemyskiej w dniu 28 VI 1904 r. Prace przygotowujące powstanie Towarzystwa prowadzono w miesiącach letnich 1904 r. Po ich zakończeniu ukonstytuował się pierwszy zarząd w dniu 27 IX 1904 r. Statutowe założenia określały „Znicz” jako towarzystwo oświatowe, służące celom kształcenia się młodzieży i materialnego jej wspierania. Towarzystwo organizowało odczyty, przeważnie z zakresu historii, literatury polskiej, sztuki i ekonomii; założyło bibliotekę i czytelnię czasopism dla swoich członków oraz dwie czytelnie robotnicze im. Marcina Lelewela Borelowskiego w Przemyślu i Nowym Mieście (Galicyjskim). Część członków należała najpierw do jednego, a potem do dwu kółek naukowych. Chociaż statut wykluczał działalność polityczną, członkowie „Znicza” niejednokrotnie brali udział w różnych akcjach patriotycznych organizowanych wspólnie z innymi stowarzyszeniami, np. „Sokołem”, „Gwiazdą”, Towarzystwem Szkoły Ludowej i Uniwersytetem Ludowym. Do akcji tych zaliczyć można uroczyste obchody rocznic Konstytucji 3 Maja, uczczenie pamięci Polaków poległych w walkach narodowo-wyzwoleńczych, urządzanie wieczorków ku czci Adama Mickiewicza w Mościskach, Dubiecku, Dobromilu i Przemyślu, urządzanie wieców polskich, bojkot obcych towarów. Środki finansowe Towarzystwo czerpało z opłat wpisowych, składek członkowskich, dochodów z imprez rozrywkowych, sprzedaży artykułów piśmiennych, otrzymywanych z Kramu Akademickiego Koła Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie. Akcję mającą na celu zdobycie pieniędzy prowadziła utworzona w maju 1905 r. Komisja Przedsiębiorstw. Członkowie Towarzystwa rekrutowali się w większości spośród studentów, nauczycieli i urzędników. Z młodzieżą robotniczą „Znicz” utrzymywał kontakt za pośrednictwem czytelni im. Marcina Lelewela Borelowskiego. Jedna z tych czytelni, mająca siedzibę w Przemyślu, odłączyła się od „Znicza” prawdopodobnie w 1910 r. Najważniejsze uchwały dotyczące pracy Towarzystwa zapadały podczas Walnych Zgromadzeń. Postanowienia ich wprowadzał Wydział, który kierował pracą całego Towarzystwa. W jego skład wchodzili: prezes, sekretarz, skarbnik, bibliotekarz, zawiadowca czasopism, gospodarz i inni członkowie. Wydział składał co roku sprawozdanie ze swej działalności. Księgi kasowe kontrolowała Komisja szkontrująca. Akta „Znicza” powstawały w kancelarii jego Wydziału prowadzonej systemem dziennikowym. Wszystkie przyjmowane i wysyłane pisma zapisywane były w księdze wpływu i ekspedycji w porządku chronologicznym. Osobne księgi wpływu i ekspedycji prowadziły biblioteka i Komisja Przedsiębiorstw. Akta „Znicza” przechowywane były w Archiwum Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu i wraz z nim zostały przejęte w roku 1952 przez Wojewódzkie Archiwum Państwowe w Przemyślu. [Na podstawie wstępu do inwentarza zespołu autorstwa A. Fenczaka, 1978 r.]