Instrukcje i okólniki Generalnego Komisarza Wyborczego w Warszawie; sygn. 1; Wykaz członków i zastępców członków Okręgowej Komisji Wyborczej; sygn. 2; Wykazy składu osobowego Obwodowych Komisji Wyborczych; sygn. 3; Protokoły z posiedzeń Okręgowej Komisji Wyborczej; sygn. 4; Protokoły z wyborów delegatów do zgromadzenia okręgowego; sygn. 5; Protokół zgromadzenia okręgowego; sygn. 6; Protokoły zebrań obwodowych - wybory delegatów do wojewódzkich kolegiów wyborczych (wybory do Senatu); sygn. 7; Zestawienie wyników wyborów do Sejmu; sygn. 8; Korespondencja Generalnego Komisarza Wyborczego w Warszawie dotycząca przeprowadzenia wyborów; sygn. 9; Korespondencja Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz Urzędu Wojewódzkiego w Łucku dotycząca przeprowadzenia wyborów; sygn. 10; Korespondencja w związku z rozpoczęciem urzędowania obwodowych komisji powiatu dubieńskiego (między obwodowe komisje wyborcze a okręgową komisją wyborczą); sygn. 11; Korespondencja w związku z rozpoczęciem urzędowania obwodowych komisji powiatu krzemienieckiego (między obwodowymi komisjami wyborczymi, a okręgową komisją wyborczą); sygn. 12; Dziennik wchodzący; sygn. 13; Dziennik wychodzący; sygn. 14; Książka doręczeń; sygn. 15.

Na mocy konstytucji kwietniowej (23 IV 1935 r.) wyznaczono izbom ustawodawczym podrzędną rolę w systemie naczelnych organów państwowych. Przewaga sejmu nad senatem została zniwelowana przez powiększenie uprawnień senatu. Prawo wyborcze zawarte w konstytucji kwietniowej i ordynacjach wyborczych z 8.07.1935 roku określało skład i system głosowania do sejmu i senatu. Sejm składał się z 208 posłów wybieranych w głosowaniu powszechnym, tajnym, równym i bezpośrednim w 104 okręgach dwumandatowych. Kandydatów na posłów zgłaszały specjalnie skonstruowane zgromadzenia okręgowe. Twórcom konstytucji chodziło o wyeliminowanie z tego procesu partii politycznych. Czynne prawo wyborcze przysługiwało obywatelom, którzy ukończyli 24 lata i korzystali z praw cywilnych i obywatelskich, z wyjątkiem wojskowych w służbie czynnej; bierne – obywatelom, którzy ukończyli 30 lat. Senat składał się z 96 senatorów powoływanych w 1/3 przez prezydenta a w 2/3 wybieranych w głosowaniu pośrednim przez niewielką grupę obywateli, tzw. elitę. Do grupy uprawnionej do głosowania do senatu zaliczeni zostali obywatele powyżej 30 lat: z tytułu zasługi (posiadający określone odznaczenia Państwowe), z tytułu wykształcenia (posiadający wykształcenie wyższe, średnie zawodowe względnie stopień oficerski), z tytułu zaufania (piastujący stanowiska z wyboru w samorządzie i określonych organizacjach). Bierne prawo wyborcze przysługiwało obywatelom, którzy ukończyli 40 lat. Ponowne wybory do sejmu i senatu odbyły się w 1935 roku. Głosowanie do sejmu odbyło się 8.09.1935 roku. Dla przeprowadzenia wyborów powołano Generalnego Komisarza Wyborczego oraz okręgowe i obwodowe komisje wyborcze. Generalnego Komisarza Wyborczego i jego zastępcę powoływał Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej spośród sędziów. Obwodowa komisja wyborcza składała się z przewodniczącego, powołanego przez przewodniczącego okręgowej komisji wyborczej i 4 członków powołanych w połowie przez władze administracji ogólnej, a w połowie przez przełożonego gminy. Nadzór nad czynnościami okręgowej komisji wyborczej sprawował Generalny Komisarz Wyborczy, a nad czynnościami obwodowych komisji wyborczych - przewodniczący Okręgowej Komisji Wyborczej. W każdym okręgu ustanowiony był Komisarz Wyborczy powołany przez Ministra Spraw Wewnętrznych, który miał prawo przeglądania aktów okręgowej komisji wyborczej oraz komisji obwodowych. Listę kandydatów na posłów ustalało w każdym okręgu wyborczym zgromadzenie okręgowe, w którego skład wchodził jako przewodniczący Okręgowy Komisarz Wyborczy oraz delegaci samorządu terytorialnego, gospodarczego i organizacji zawodowych. Wybory do zgromadzenia zarządzał wojewoda, zaś nadzór nad wyborami sprawował przewodniczący okręgowej komisji wyborczej. Kandydat na posła obowiązany był przesłać oświadczenie wyrażające zgodę na kandydowanie w danym okręgu. Przeprowadzenie aktu głosowania należało do obwodowych komisji wyborczych. Komisje te ze swoich czynności sporządzały protokół, który wraz z załącznikami był odsyłany do okręgowej komisji wyborczej. Okręgowa komisja wyborcza po ustaleniu wyniku głosowania przyznawała mandaty dwóm kandydatom na posłów, którzy otrzymali największą ilość głosów. Następnie sporządzała protokół i przesyłała go Generalnemu Komisarzowi Wyborczemu. W związku z wyborami do senatu, w każdym województwie tworzone było jedno wojewódzkie kolegium wyborcze, które składało się z delegatów wybranych na zebraniach obwodowych. Każdy powiat dzielił się na obwody wyborcze liczące 90-120 wyborców do senatu. Na każdy obwód przypadał jeden delegat do wojewódzkiego kolegium wyborczego. Za wybranego na delegata uważało się kandydata, który uzyskał bezwzględną większość ważnie oddanych głosów. Z przebiegu zebrania obwodowego sporządzony był protokół, który przesyłano przewodniczącemu wojewódzkiego kolegium wyborczego, odpisy zaś przewodniczącemu właściwej okręgowej komisji wyborczej do sejmu i wybranemu delegatowi. Z przebiegu zebrania wojewódzkiego kolegium wyborczego sporządzano protokół, który następnie przesyłano Generalnemu Komisarzowi Wyborczemu. Wynik wyborów do senatu jednocześnie z wynikiem wyborów do sejmu był ogłaszany w gazecie rządowej. Po ogłoszeniu wyniku senatorowie oraz posłowie otrzymywali listy wierzytelne. W związku z wyborami przeprowadzonymi w 1935 roku utworzono 104 okręgi wyborcze. W województwie Wołyńskim został utworzony Okręg Wyborczy nr 60 z siedzibą w Krzemieńcu obejmujący powiat dubieński i krzemieniecki. Generalny Komisarz Wyborczy mianował przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego Okręgowej Komisji Wyborczej w Krzemieńcu. Przewodniczącym został sędzia Okręgu Śledczego w Dubnie – Wojciech Pasynkiewicz, zaś zastępcą – sędzia Sądu Grodzkiego w Krzemieńcu – Tadeusz Stewicz. Dekrety nominacyjne otrzymali oni 17.07.1935 roku. Członkowie i zastępcy członków komisji zostali powołani przez Wydział Wojewódzki na posiedzeniu w dniu 22.07.1935 roku. Na podstawie art. 35 Ordynacji Wyborczej do Sejmu (Dz.U.R.P. z 1935; Nr 47, poz. 319) oraz § 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z 11.07.1935 roku (regulamin do zgromadzenia okręgowego, Dz.U.R.P z 1935 r., poz. 324) Wojewoda Wołyński zarządził wybory do zgromadzenia okręgowego w tych okręgach. Organami mającymi dokonać wyboru delegatów, w przypadku Okręgu Wyborczego w Krzemieńcu były: samorząd terytorialny, gospodarczy i organizacje gospodarcze. 14.08.1935 roku zgromadzenie okręgowe na swym posiedzeniu ustaliło listę kandydatów na posłów do sejmu. Lista ta została zatwierdzona przez Okręgową Komisję Wyborczą w Krzemieńcu na posiedzeniu w dniu 22.08.1935 roku. Wybory do Wojewódzkiego Kolegium Wyborczego odbyły się 25.08.1935 roku. [Na podstawie wstępu do inwentarza oprac. L. Domaradzka, Przemyśl 1992]

Zespół zmikrofilmowany - nr mkrf. 56/2944–56/2958