Zarządzania władz nadrzędnych (Centralnego Komitetu Opieki Społecznej, Wojewódzkiego Komitetu Opieki Społecznej ), 1945-1948, sygn. 1-3; Protokoły z posiedzeń Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej Lubaczów począwszy od założycielskiego do 1 III 1939 roku oraz sprawozdania z jego działalności - 1945 r. Statut Centralnego Komitetu Opieki Społecznej, [1944] 1945-1949, sygn. 4; Sprawozdania opisowe z działalności Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej, 1945-1949, sygn. 5; Sprawozdania budżetowe Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej, 1945-1948, sygn. 6; Dziennik Główny Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej, 1946-1947, sygn. 7; Księga przychodów i wydatków Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej, 1947, sygn. 8; Sprawozdanie z Akcji Pomocy Zimowej, 1948-1949, sygn. 9; Sprawozdania z akcji letniej (kolonie i półkolonie), 1947, sygn. 10; Sprawozdania z działalności kuchni ludowych i punktów opieki społecznej nad matką i dzieckiem, 1946-1949, sygn. 11; Sprawozdania polustracyjne Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej (Referat Organizacyjno-Inspekcyjny), Gminnego Komitetu Opieki Społecznej w Bruśnie Nowym, Cieszanowie, Dzikowie Starym, Horyńcu, Lipsku, Lublińcu Nowym Lublińcu Starym, Narolu, Oleszycach - mieście, Oleszycach Starych, Płazowie, 1947-1948, sygn. 12-13; Sprawozdania Gminnego Komitetu Opieki Społecznej w Cieszanowie, Lipsku, Narolu, Oleszycach, Płazowie, Wielkich Oczach, 1945-1947, sygn. 14-19.

Na podstawie zarządzenia Resortu Pracy i Opieki Społecznej PKWN w Lublinie Polski Komitet Opiekuńczy w Rzeszowie prowadził od 1 IX 1944 rok agendy Wojewódzkiego Komitetu Opiekuńczego, któremu podlegały administracyjnie Powiatowe Komitety Opiekuńcze istniejące na terenie województwa rzeszowskiego. Na podstawie zarządzenia Resortu Pracy, Opieki Społecznej i Zdrowia z 7 XII 1944 roku zorganizowany został Centralny Komitet Opieki Społecznej i jemu podległe wojewódzkie, powiatowe i gminne komitety opieki społecznej, oparte o nowy statut. Przejęły one z dniem 15 XII 1944 roku wszystkie agendy Rady Głównej Opiekuńczej (RGO), Polskiego Komitetu Opiekuńczego (PKO) oraz inne placówki dobrowolnej opieki społecznej (ochronki, sierocińce, domy dziecka, domy starców) na wyzwolonych terenach. Powiatowe Komitety Opieki Społecznej ukonstytuowały się 1 I 1945 roku obejmując agendy Polskiego Komitetu Opiekuńczego. Powiatowy Komitet Opieki Społecznej czuwał nad prawidłowością pracy Gminnych Komitetów Opieki Społecznej do 6 III 1948 roku, kiedy to zlikwidowano Gminne Komitety Opieki Społecznej. Zasięg działalności Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej obejmował cały powiat. Zarząd Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej składał się z 5-7 członków powołanych przez Wojewódzki Komitet Opieki Społecznej i tyluż zastępców. Kadencja trwała 1 rok. Zarządy Powiatowych Komitetów Opieki Społecznej miały za zadanie czuwać nad prawidłowością i celowością akcji opiekuńczej oraz nad organizacją biura Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej złożonego z następujących komórek: kierownik biura, referent organizacyjno-inspekcyjny, referent finansowo-gospodarczy, referent kancelaryjny. Do zadań poszczególnych komórek należało: referent organizacyjno-inspekcyjny - zorganizowanie i powołanie w każdej gminie zbiorowej Gminnego Komitetu Opieki Społecznej; referent finansowo-gospodarczy - prowadzić księgowość i czuwać nad właściwym zużywaniem środków finansowych w celu nie dopuszczenia do przekroczenia zatwierdzonych w budżecie sum na ściśle określone cele; referent kancelaryjny - odpowiedzialność wraz z kierowaniem za przestrzeganie terminów wysyłanej korespondencji i sprawozdawczości do Wojewódzkiego Komitetu Opieki Społecznej, za prowadzenie dziennika podawczego i wszelkich spraw kancelaryjnych. Formy pomocy społecznej: dla stałych, miejscowych podopiecznych, objętych ewidencją opiekuńczą: kuchnie ludowe, akcje „pomoc zimowa”, kolonie letnie, półkolonie, rozdział odzieży z UNRRA; dla ludności napływowej: pomoc dla uchodźców z terenów wschodnich, pomoc wysiedlonych przez byłe władze niemieckie z terenów wschodnich. Gminne, Wojewódzkie i Powiatowe Komitety Opieki Społecznej miały osobowość prawną, a w szczególności miały prawo nabywać i sprzedawać majątek ruchomy i nieruchomy, otrzymywać darowizny i zapisy. W drugim kwartale 1949 roku zlikwidowano Gminne i Powiatowe Komitety Opieki Społecznej. Powiatowy Komitet Opieki Społecznej w Lubaczowie został zorganizowany na polecenie Starostwa Powiatowego w Lubaczowie w październiku 1944 roku (L. 7374.4). Przewodniczącym Zarządu został ks. Marian Lisowski, ówczesny administrator parafii w Lubaczowie. Kancelarię prowadziła Krystyna Tabaczek. Od marca 1947 roku przewodniczącym Zarządu został Edward Sekulski. Równocześnie zorganizowano Gminne Komitety Opieki Społecznej w Cieszanowie, Dzikowie Starym, Horyńcu, Narolu i Oleszycach – mieście. Fundusze na prowadzenie kuchni i udzielanie pomocy czerpano z ofiarności społeczeństwa i przydziałów Starostwa Powiatowego w Lubaczowie, następnie z Wojewódzkiego Komitetu Opieki Społecznej w Rzeszowie. Od grudnia 1945 roku kierownikiem biura Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej został Jan Kiszniewski, a referentem organizacyjno-inspekcyjnym Władysława Konopka. Powiatowy Komitet Opieki Społecznej jedynie rozdzielał gotówkę i produkty żywnościowe na podległe placówki w terenie. Działało 6 Gminnych Komitetów Opieki Społecznej: w Lubaczowie, Cieszanowie, Dzikowie Starym, Narolu, Oleszycach Mieście i Wsi, Płazowie. W 1947 roku Gminne Komitety Opieki Społecznej istniały w 11 gminach na 13 istniejących. Gminne Komitety Opieki Społecznej prowadziły następującą działalność: rozdzielały żywność (suchy prowiant); prowadziły kuchnie ludowe (31), z których korzystało w 1947 roku ogółem 4 155 osób; organizowały półkolonie i dziecińce oraz Akcję Pomocy Zimowej; wypłacały zasiłki pieniężne dla rodzin i osób powracających z ZSRR; od lipca 1946 roku do kwietnia 1947 roku udzielały pomocy punktom dożywiania dzieci szkolnych w Cieszanowie, Hucie Różanieckiej, Hucie Starej, Kowalówce, Lipsku, Narolu, Oleszycach, Płazowie; 6 marca 1948 roku zlikwidowano Gminne Komitety Opieki Społecznej a zadania przejęły Powiatowe Komitety Opieki Społecznej. Od czerwca 1948 roku zorganizowano Punkt Opieki nad Matką i Dzieckiem, gdzie udzielano porad oraz pomocy przy porodach. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. E. Długosz, Przemyśl 1991]