Organizacja cechu: statut Wydziału Czeladników, księgi uchwał i protokołów posiedzeń Stowarzyszenia kowali, blacharzy, ślusarzy i pilnikarzy w Żywcu z lat 1885-1948, sygn. 1-6, Członkowie, uczniowie, czeladnicy i pomocnicy: rejestr członków, księgi członków, pryncypałów, czeladników, pomocników, uczni, księga umów o naukę i wyzwoleń czeladników, umowy o naukę, świadectwa nauki, korespondencja dotycząca wydawania kart przemysłowych, zawiadomienia o udzieleniu koncesji, wystąpienie z cechu, kwestionariusze rzemieślnicze, korespondencja o nieprawnym wykonywaniu rzemiosła z lat 1886-1951, sygn. 7-21, Kancelaria cechu: dziennik podawczy, korespondencja ze Starostwem Powiatowym w Żywcu, Izbą Rzemieślniczą w Krakowie, Ministerstwem Przemysłu i Handlu dla Stowarzyszeń przemysłowych z lat 1884-1939, sygn. 22-23, Buchalteria cechu: zamknięcia rachunkowe i preliminarze budżetowe, księgi dochodów i wydatków, księgi kasowe, działalność Komisji Rewizyjnej, korespondencja z Urzędem Podatków i Opłat Skarbowych w Żywcu, księgi i listy składek członków, udziały członków Pomocniczej Spółdzielni Cechu metalowego i budowlano-drzewnego w Żywcu z lat 1884-1951, sygn. 24-46, Wydawnictwa, dotacje, zaproszenia: księga pamiątkowa, prośby o subwencje, zaproszenia z lat 1922-1948, sygn. 47-49.

Organizacje cechowe w Żywcu powstały na przełomie XV i XVI wieku. Były to organizacje rzemieślnicze jednej lub kilku specjalności, utworzone w celu obrony interesów zorganizowanego rzemiosła w warunkach konkurencji i sprzeczności interesów między kupcami i rzemieślnikami w mieście oraz pomiędzy miastem i wsią. Należał do nich cech kowali, blacharzy, ślusarzy i pilnikarzy w Żywcu, zwany od 1929 roku cechem metalowców. W 1778 roku cesarzowa Maria Teresa wydała Uniwersał dla cechów rzemieślniczych Królestwa Galicji i Lodomerii zawierający jednolite przepisy i znoszący przywileje. W 1859 roku austriacka ustawa przemysłowa zmieniła dotychczasowy charakter cechów jako jedynej reprezentacji rzemieślniczej. Ustawa z 1883 roku wprowadziła związki stowarzyszeń przemysłowych. W oparciu o nią powstał w 1884 roku Powiatowy Związek Cechów Rzemieślniczych w Żywcu. 1948 roku uległ likwidacji Powiatowy Związek Cechów Rzemieślniczych w Żywcu, a cechy żywieckie zostały podporządkowane Okręgowemu Związkowi Cechów Rzemieślniczych w Białej Krakowskiej. W 1951 roku zlikwidowano cechy i utworzono jedną organizację - Cech Rzemiosł Różnych w Żywcu. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Zofia Rączka, Żywiec 1969]

dopływ 1973 - opracowany, KM. Kraków, 8.I.1970; rewizja zespołu - KM. Katowice, 16.XII.2011