Zespół zawiera akta obrazujące organizację landratury i podległych jej urzędów, gruntowe (parcelacje, regulacje i inne transakcje), akta dotyczące związków zawodowych i spraw ubezpieczeniowych, powstawania i rozwoju przemysłu w powiecie, rzemiosła i rolnictwa, emigracji, zatrudnienia napływowej ludności, nadzoru policyjnego, związków i stowarzyszeń politycznych oraz o walki z rewolucją 1848 i 1863 roku. Ponadto w zespole znajdują się recesy i mapy.

Podstawy prawne organizacji administracji państwowej w przyłączonym do Prus Wielkim Księstwie Poznańskim dało rozporządzenie króla Prus z dnia 30 kwietnia 1815 r. Na mocy tego rozporządzenia księstwo zostało podzielone na dwie rejencje: poznańską i bydgoska. Rejencje zaś dzieliły się na powiaty, na czele których stali landraci. Podległe im urzędy nazywano landraturami (Landratsamt). Taki ustrój przetrwał do roku 1919. Landraci wykonywali zalecenia władz nadrzędnych. Do ich kompetencji należały sprawy polityczne, społeczno-gospodarcze, kulturalne, sprawy szkół i kościołów na podległym terenie, uposażenia nauczycieli i duchowieństwa. Landraturę w Kościanie utworzono w 1815 r. W r. 1887 z dotychczasowego powiatu kościańskiego wydzielono nowy powiat śmigielski. [Na podst. wstępu do inwentarza I. Radtke]