Protokoły zebrań, sprawy podatków: dochodowego, obrotowego, bezpośredniego, od wynagrodzeń; działalność kontrolno-rewizyjna Izby Skarbowej, opłaty samorządowe, finanse komunalne z lat 1944-1950, sygn. 1-34

W 1945 roku władze i urzędy administracji podatkowej wznowiły działalność w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Skarbu z 23 lutego 1939 roku o organizacji i zakresie działania izb skarbowych oraz podległych im organów wykonawczych. Według tego rozporządzenia do zadań izb skarbowych należało: wykonywanie decyzji w pierwszej instancji w sprawach nie zastrzeżonych Ministerstwa Skarbu, a w drugiej instancji - w sprawach należących, z pewnymi wyjątkami, do zakresu podległych urzędów skarbowych; nadzorowanie czynności podległych urzędów i organów wykonawczych oraz kontrolowanie organów, którym poruczono wymiar opłat stemplowych i podatku od darowizn; kontrolowanie instytucji prawa publicznego, którym zalecono wymiar i pobór podatków państwowych. Na czele izby skarbowej stał dyrektor , służbowo podporządkowany Ministrowi Skarbu. Izbie skarbowej, której granice właściwości terytorialnej pokrywały się z granicami województwa, podlegały w powiatach i miastach wydzielonych urzędy skarbowe. Organami wykonawczymi władz skarbowych, wyodrębnionymi z administracji skarbowej I instancji były: ochrona skarbowa, zorganizowana w tzw. brygadach skarbowych oraz kontrola skarbowa, obejmująca rejon pokrywający się zasadniczo z granicami powiatu. W 1950 roku izby i urzędy skarbowe zostały zlikwidowane, a ich kompetencje przejęły - w odniesieniu do izb skarbowych - wydziały finansowe prezydiów wojewódzkich rad narodowych oraz - w odniesieniu do urzędów skarbowych - referaty skarbowe prezydiów powiatowych rad narodowych. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. prof. E. Długajczyk, Katowice 1972]

KM 9.06.1982