Zespół zawiera zarządzenia, okólniki, sprawozdania z produkcji fabryki likierów w Kościanie, instrukcje w sprawie przeszkolenia polskich robotników budowlanych i pomocniczych pracowników handlowych, plany budowy i zabudowy miast w Kraju Warty oraz akta dotyczące nadużyć gospodarczych i naruszenia dyscypliny pracy przez kilku pracowników zakładu w Kaliszu.

W wyniku realizacji programu “ujednolicenia” (Gleichschaltung) ruchu zawodowego wedle zasad doktryny hitlerowskiej, w maju 1933 roku powstała organizacja faszystowska “Deutsche Arbeitsfront”, która przejęła cały majątek i “dobrowolny akces” dotychczasowych wolnych związków zawodowych. Deutsche Arbeitsfront (DAF), jako organizacja stanowo – zawodowa była przedłużeniem organizacyjnym partii (NSDAP) do szeregów klasy robotniczej. Oficjalnie DAF nie miała żadnych funkcji administracyjnych wyznaczonych przez państwo. Przynależność do niej teoretycznie była dobrowolna, ale składki ściągano robotnikom przy wypłacie zarobków, bez wyrażenia na to zgody zainteresowanego. W Poznaniu od 1939 r. znajdowała się siedziba okręgu (Gauwaltung) Deutsche Arbeitsfront na cały kraj tak zwany Wartheland. Okręgowi podlegały zarządy powiatowe (Kreiswaltung). Administracja DAF była silnie rozbudowana. Biuro okręgu składało się z kilkunastu wydziałów i oddziałów: “Wohnungs- und Siedlungsbau”, “Bau- und Siedlungswesen”, “Bauwirtschaft”, “Der Deutsche Handel”, “Einkauf” oraz z głównego wydziału “Gauheimstättenamt”, w którym mieściły się między innymi oddziały personalny i finansowy. Ponadto Deutsche Arbeitsfront miał własny sąd dla spraw honorowych i dyscyplinarnych swoich członków (”Ehren- und Disziplinargericht”). Organizacja przestała działać w Wielkopolsce wraz z wycofywaniem się Niemców. [Na podst. wstępu do inwentarza Cz. Hruszki].