1.Archiwalia staropolskie 1.1. Dokumenty pergaminowe (4 j.a.): przywilej Józefa Stefana Radolińskiego dla miasta (ustrój i uposażenia, uprawnienia Radolińskich, obowiązki Żydów) oraz 3 dokumenty Gruzińskich: (założenie na gruntach wsi Swarzędzie miasta Drzymałów), Stefana Gruzińskiego (kościół ewangelicki, założenie cmentarza w Łobżenicy) 1.2. Księgi burmistrzowskie i wójtowskie (43 j.a.): ordynacja miasta, księgi: burmistrzowskie i wójtowskie (1567-1763), wójtowskie i ławnicze (1571-1771) 1.3. Varia (6 j.a.): księga skarbowa miasta (1747-1774), księga metrykalna wspólnoty braci czeskich (1622-1677), varia i dissoluta 2. Magistrat Łobżenicy 2.1. Akta ogólne (204 j.a.): organizacja władz, urzędnicy, naturalizacja, emigracja, osadnictwo, koloniści niemieccy, podatki, wykup ziemi, sądownictwo, kościół, szkoły, czytelnictwo, wojskowość, monety i miary, rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo, opieka społeczna i ochrona zdrowia, policja drogowa, pożary 2.2. Sprawy państwowe (245 j.a.): związki komunalne, ławnicy, ruch ludności, zameldowania, stowarzyszenia robotników, gmina żydowska (władze, członkowie, podatki), cenzura, biblioteka, podatki, handel, przemysł, budownictwo, utrzymanie szos i dróg, rolnictwo, rybołówstwo, myślistwo, weterynaria, ochrona zdrowia, opieka społeczna, stan sanitarny miasta, pożary 2.3. Sprawy komunalne (176 j.a.): rada miejska, urzędnicy, finanse, przedsiębiorstwa i grunty miejskie, dzierżawy, procesy, budowa kościołów i szkół, szkoły wyznaniowe, drogownictwo, szpital miejski, opieka społeczna 2.4. Urząd Stanu Cywilnego (39 j.a.): zarządzenia, ofiary wojny 3. Zarząd Miejski w Łobżenicy 3.1. Dział I sprawy organizacyjne (43.ja. ): ustrój miasta i obwodu gminnego, majątek gminy, udział w związkach miast, urzędnicy, samorząd, zakłady miejskie (gazownia, rzeźnia, wodociągi), kasa oszczędności, biurowość 3.2. Dział II finansowo-budżetowy (43 j.a.): budżety, dochody gminne i państwowe 3.3. Dział III gospodarka gminna (68 j.a.): przemysł, handel, rolnictwo (hodowla, uprawa), szkoły (statystyka, szkoły wyznaniowe, wydziałowa, rzemieślnicza), drogi i place publiczne, ochrona zdrowia (szpital, personel), opieka społeczna (nad matką i dzieckiem, zapomogi, opieka lekarska, szpitale, pośrednictwo pracy), stan sanitarny miasta, weterynaria 3.4. Dział IV administracyjny (82 j.a.): posiedzenia władz, działalność zarządu, rozbudowa miasta, wyborcy, ruch ludności, zameldowania, repatriacja, obywatelstwo, aprowizacja, bezpieczeństwo i porządek publiczny, przekraczanie granicy, kościół (ewangelicki, gmina żydowska), stowarzyszenia, organizacje niemieckie, wojskowość (pobór, organizacje paramilitarne), przestępczość, usc, radiofonia, turystyka, pożary

Pierwsza wzmianka historyczna o Łobżenicy pochodzi z 1398 r. Przed 1438 r. otrzymała prawa miejskie. Była miastem prywatnym. W latach 1431 i 1457 Krzyżacy zniszczyli Łobżenicę. Dzięki rozwojowi handlu miasto bogaciło się i rozbudowywało tak, że w XVI w. stało się największym miastem Krajny. W 1606 r. w Łobżenicy osiedlili się kupcy szkoccy, którzy utworzyli tzw. Nowe Miasto zwane wówczas Małym Gdańskiem. W latach 1612-1630 w Łobżenicy istniała prywatna mennica. W połowie XVII w. miasto nabyli Grudzińscy, zwolennicy reformacji, którzy stworzyli w Łobżenicy silny ośrodek protestancki. Ludność trudniła się rolnictwem i sukiennictwem. W XIX w., wraz z upadkiem sukiennictwa i pobudowaniem linii kolejowych omijających Łobżenicę, dalszy rozwój miasta uległ zahamowaniu. Po zakończeniu I wojny światowej Łobżenica znalazła się w granicach odrodzonej Rzeczpospolitej Polskiej. Jesienią 1939 r. miejscowi Niemcy, skupieni w tzw. Selbstschutzu, zamordowali ok. 200 mieszkańców Łobżenicy i sąsiednich miejscowości.