Rejestry pomiarowo-klasyfikacyjne stanu posiadania miasta i poszczególnych wsi powiatu lęborskiego, zestawienia gruntów użytkowanych przez właścicieli gospodarstw (1957-1960, sygn. 1-23); zestawienia powierzchni-rejestry gruntów miast i gromad (1955-1960, sygn. 24-42); rejestry gruntów spółek spółdzielni produkcyjnych (1954-1956, sygn. 43-90), księgi parcel, wykazy właścicieli (1865-1949, sygn. 91-254); wykazy zmian gruntowych (1945-1961, sygn. 255-332); księgi zamówień, korespondencja (1946-1966, sygn. 333-401); akta techniczne i formalno-prawne, plany zagospodarowanie terenowego (1939-1966, sygn. 402-1095). Mapy uzupełniające (sygn. 1096-2578).

Powiatowe Biuro Geodezji i Urządzeń Terenów Rolnych w Lęborku powstało jako oddział terenowy Wojewódzkiego Biura Geodezji i Urządzeń Rolnych w Gdańsku, wyodrębnionego w 1962 r. z Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku. Jako agenda terenowa zajmowała się klasyfikacją gruntów, ich pomiarami, przygotowaniem terenów pod inwestycje, a także sporządzaniem map i innej niezbędnej dokumentacji. Biuro w Lęborku obejmowało swym zasięgiem 9 gromad: Bożepole Wielkie, Cewice, Choczewo, Łebień, Łęczyce, Nowa Wieś Lęborska, Rozłazino, Sasino, Wicko oraz miasta Lębork i Łebę. W 1965 r. uchwałą Prezydium WRN w Gdańsku nastąpiła zmiana nazwy na: Powiatowe Biuro Geodezji i Urządzeń Rolnych, biuro podlegało kierownikowi Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Lęborku. Nadzór na działalnością sprawował dyrektor Wojewódzkiego Biura Geodezji i Urządzeń Rolnych w Gdańsku. W 1975 r. w związku z reformą administracyjną i zniesieniem powiatów powiatowe biura geodezji przestały istnieć.

APG 1601