Konferencje sprawozdawczo - wyborcze, posiedzenia Plenum, posiedzenia Prezydium, Komisja Kobiet Pracujących, Społeczna Komisja Ochrony Pracy, Zakładowe Komisje Rozjemcze, współpraca z organami samorządów mieszkańców, narady aktywu związkowego, plany pracy i sprawozdania z działalności, informacje o skargach i zażaleniach, współdziałania z Powiatową Radą Narodową, zobowiązania i czyny społeczne, warunki socjalno - bytowe

W pierwszych latach po wojnie związki zawodowe działały w oparciu o dekret z 8 lutego 1919 r., następnie na podstawie ustaw z 1 lipca 1949 r. o związkach zawodowych3 oraz z 20 grudnia 1958 r. o samorządzie robotniczym. Naczelną reprezentacją ruchu zawodowego w Polsce od 1949 r. było Zrzeszenie Związków Zawodowych (ZZZ), które posiadało osobowość prawną. Podstawową intencją towarzyszącą powołaniu ZZZ było scentralizowanie kierowania całą działalnością związkową w Polsce. Najwyższą władzą ZZZ był Kongres Związków Zawodowych zwoływany co 4 lata, a w okresie między Kongresami Centralna Rada Związków Zawodowych (CRZZ). CRZZ zgodnie z ustawą z 1949 r. prowadziła centralny rejestr związków zawodowych. Strukturę organizacyjną, zadania i sposób działania związków zawodowych określał Statut Zrzeszenia Związków Zawodowych. Kontrole nad wykonaniem budżetu związkowego sprawowała komisja rewizyjna. Zrzeszenie Związków Zawodowych posiadało struktury terenowe o zasięgu wojewódzkim i powiatowym. Struktury powiatowe nie funkcjonowały w latach 1953-1958, 1975-1980. W pierwszym okresie z powodu ich likwidacji przez CRZZ a w drugim w związku z likwidacją powiatów. W skład Zrzeszenia na zasadzie członkowskiej wchodziły poszczególne branżowe związki zawodowe. Każdy branżowy związek zawodowy kierowany był przez zarząd główny. Następną instancją były zarządy okręgowe poszczególnych związków i zarządy oddziałowe. Podstawową jednostkę organizacyjną stanowiła zakładowa organizacja związkowa, której zarządem była rada zakładowa. W zakładach poniżej 20 pracowników rolę rady zakładowej pełnił delegat. Przedstawiciele poszczególnych instancji związkowych począwszy od struktur oddziałowych reprezentowali swoje macierzyste związki w strukturach terenowych Zrzeszenia. Przedstawiciele zarządów głównych branżowych związków zawodowych wchodzili do komitetu wykonawczego CRZZ. Celem statutowym wojewódzkich, powiatowych i miejskich komisji związków zawodowych było realizowanie zadań wynikających z uchwał Kongresu Związków Zawodowych, Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a następnie Urzędu Wojewódzkiego oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w zakresie koordynacji działalności organizacji związkowych, reprezentacji interesów pracowników, ochrony praw pracowniczych, kontroli zatrudnienia i działalności gospodarczej zakładu, spraw socjalno- bytowych pracowników, bezpieczeństwa i higieny pracy, rozwoju sportu, rekreacji i turystyki oraz upowszechniania kultury. 27 lipca 1944 przedstawiciele związków zawodowych powołali Tymczasową Radę Związków Zawodowych działających wówczas w oparciu o przepisy z 1919 r. Następnie na zjeździe delegatów w listopadzie 1944 r. powołano Komisję Centralną Związków Zawodowych z siedzibą w Lublinie. Równocześnie organizowały się organa niższych szczebli na terenie województw i powiatów. Tworzono wówczas następujące terenowe instancje: - wojewódzkie, początkowo pod nazwą: okręgowa komisja związków zawodowych, następnie od 1949 jako okręgowa rada związków zawodowych, od 1954 – wojewódzka rada związków zawodowych, od 1956 – społeczna komisja porozumiewawcza związków zawodowych, a od 1958 – wojewódzka komisja związków zawodowych; - powiatowe rady związków zawodowych. Komisje powiatowe (po 1972 r. powiatowe rady) działały pod kierownictwem wojewódzkiej komisji (po 1972 wojewódzkiej rady) związków zawodowych, której składały sprawozdania ze swej działalności. Wszystkie instancje związkowe mogły powoływać społeczne komisje problemowe, np. Organizacyjno-Ekonomiczną, Socjalno-Bytową, Kobiet Pracujących, Kulturalno-Oświatową oraz Powiatowy Zespół ds. Kontroli Społecznej1. W pracach komisji problemowej mógł brać udział każdy członek związku zawodowego interesujący się zagadnieniami będącymi przedmiotem jej prac. Zasady organizacyjne i zakres ich działania określało prezydium wojewódzkiej komisji związków zawodowych. Od 1973 r., kiedy powołano powiatowe rady związków zawodowych, komisje problemowe przemianowano na rady, np. Rada Kultury Fizycznej i Turystyki, Rada Kobiet Pracujących.