Dokument, 1563, 1 j.a. Księgi miejskie (radzieckie i wójtowsko-ławnicze), 1555-1796, 33 j.a. Księgi i akta z okresu zaboru austriackiego, 1794-1810, 30 j.a. Akta spraw z okresu Królestwa Polskiego, [1800-]1815-1882, 199 j.a. Fotografia obrazu przedstawiającego rynek, 1942, 1 j.a. Repertoria i indeksy do ksiąg, 1798-1811, 3 j.a. Akta Zarządu Miejskiego, 1944-1950, 13 j.a.

Kazimierz Dolny miasto królewskie. Zbudowane zostało w latach 1333-1370 przez Kazimierza Wielkiego. W ramach represji po powstaniu styczniowym, władze rosyjskie w roku 1869 pozbawiły miasteczko praw miejskich. Ustrój miasta opierał się na prawie magdeburskim. Władzę w mieście sprawował wójt dziedziczny w imieniu właściciela czyli króla. Czuwanie nad porządkiem i bezpieczeństwem mieszkańców należało do głównych obowiązków rady miejskiej. Na czele 4-osobowej rady stał burmistrz. Rajców wybierano na okres jednego roku, z których każdy przed jeden kwartał pełnił urząd burmistrza. Funkcje sądownicze sprawował wójt wraz z ławnikami. Ławnicy wybierani byli na roczną kadencję. Władze miejskie wybierano na podstawie przepisów prawa niemieckiego jeszcze w okresie Księstwa Warszawskiego. W okresie Królestwa Polskiego organizację władz miejskich określały postanowienia namiestnika z 3 II 1816 r., reskrypt Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji z 11 III 1818 r., zaś w 1866 r. weszły w życie postanowienia Komitetu Urządzającego dla Królestwa Polskiego na wzór miast rosyjskich.

nr mikrofilmów: 111013-111-56;