Dokument, XVIII w., 1 j.a. Księgi wieczyste radzieckie i wójtowsko-ławnicze, 1500-1811, 4 j.a. Księgi radzieckie zapisów czasowych, 1544-1658, 2 j.a. Księgi radzieckie i wójtowsko-ławnicze, 1668-1810, 5 j.a. Akta Magistratu miasta Opola, 1819-1868, 3 j.a.

Opole miasto prywatne. Lokowane między 1368 a 1419 r., w 1450 r. relokowane na prawie niemieckim. Właścicielami Opola byli: Słupeccy, Tarłowie, Lubomirscy. Ustrój miasta opierał się na prawie magdeburskim. Ze względu na fakt, że było to miasto prywatne decydujący głos w sprawach ustawodawczo-administracyjnych należał do właściciela miasta, który rządził przy pomocy władz miejskich. Czuwanie nad porządkiem i bezpieczeństwem mieszkańców należało do głównych obowiązków rady miejskiej. Na czele 4-osobowej rady stał burmistrz. Rajców, z których każdy przed jeden kwartał pełnił urząd burmistrza, wybierano na okres jednego roku. Funkcje sądownicze sprawował wójt wraz z ławnikami. Ławnicy wybierani byli na roczną kadencję. Władze miejskie wybierano na podstawie przepisów prawa niemieckiego jeszcze w okresie Księstwa Warszawskiego. W okresie Królestwa Polskiego organizację władz miejskich określały postanowienia namiestnika z 3 II 1816 r., reskrypt Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji z 11 III 1818 r., zaś w 1866 r. weszły w życie postanowienia Komitetu Urządzającego dla Królestwa Polskiego na wzór miast rosyjskich. Postanowieniem Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskim w 1870 r. zamienione na osadę. Status prawny – administracja ogólna – akta miast i administracja miejska.

nr mikrofilmów ksiąg: 111132-111142