Dokument, 1448, 1 j.a. Księgi radzieckie i wójtowsko-ławnicze, 1477-1592, 1760-1811, 21 j.a. Indeksy i sumariusze do ksiąg, 1798-1811, 2 j.a.

Wąwolnica miasto królewskie. Data lokacji nieznana, w 1448 r. relokowana na prawie niemieckim. Ustrój miasta opierał się na prawie magdeburskim. Władzę w mieście początkowo sprawował wójt dziedziczny w imieniu właściciela czyli króla. Od XVI w. czuwanie nad porządkiem i bezpieczeństwem mieszkańców należało do głównych obowiązków rady miejskiej. Na czele 4-osobowej rady stał burmistrz. Rajców, z których każdy przed jeden kwartał pełnił urząd burmistrza, wybierano na okres jednego roku. Funkcje sądownicze sprawował wójt wraz z 7 ławnikami. Ławnicy wybierani byli na roczną kadencję. Władze miejskie wybierano na podstawie przepisów prawa niemieckiego jeszcze w okresie Księstwa Warszawskiego. W okresie Królestwa Polskiego organizację władz miejskich określały postanowienia namiestnika z 3 II 1816 r. oraz reskrypt Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji z 11 III 1818 r. Postanowieniem Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskim w 1870 r. zamienione na osadę. Status prawny – administracja ogólna – akta miast i administracja miejska.

nr mikrofilmów ksiąg: 111152-111162; 14 przywilejów miejskich z lat 1374-1766 jest w Bibliotece Łopacińskiego w Lublinie, nr 1739; inne materiały tamże, nr 1421