Podział na serie i podserie: seria 01 Akty notarialne, daty skrajne 1872-1876 , 9 j.a., sygn. 3-11, seria 02 Pomoce ewidencyjne, daty skrajne 1872-1884 , 2 j.a. podseria 01 Skorowidze, daty skrajne 1872-1884 , 1 j.a., sygn. 1, podseria 02 Repertoria, daty skrajne 1872-1876 , 1 j.a., sygn. 2.

Zasady organizacyjne przyjęte dla instytucji notariatu jeszcze w Księstwie Warszawskim, z małymi zmianami obowiązywały w Królestwie Polskim niemal przez cały XIX w. i pocz. XX w. Instytucja notariatu na ziemiach Królestwa Polskiego oparta była o ustawy z 1808 r., 1818 i 1825 r., od 1876 r. wprowadzono rosyjską ustawę notarialną z 1866 r. Notariusze kleczewscy należeli do grupy rejentów kancelarii okręgowych z uprawnieniami działania. Działali oni w granicach okręgu kancelarii hipotecznej (wydziału hipotecznego) sądu pokoju, przy którym byli mianowani, a ich kancelarie znajdowały się zwykle w mieszkaniach prywatnych. Siedzibą kancelarii była miejscowość Kleczew. Do podstawowych zadań (kompetencji) należało przyjmowanie aktów dobrej woli i nadawanie im cech autentyczności (sporządzanie aktów kupna-sprzedaży, testamentów, intercyz, układów i umów, cesji, pełnomocnictw, protestów weksli, itp.). Zachowane akty notarialny pochodzą z lat 1872-1876, w których funkcjonował jako rejent przy kancelarii hipotecznej (wydziale hipotecznym) Sądu Pokoju Powiatu Konińskiego. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. J.Bobińska, Konin 1969]

depozyt przyjęty z Archiwum Państwowego w Poznaniu w 1992 r.