Zespół zawiera akta notarialne oraz pomoce ewidencyjne. Księgi ułożono w układzie rzeczowo-chronologicznym. Za aktami notarialnymi umieszczone zostały pomoce ewidencyjne. Akta notarialne - sygn. 1 - 20; z lat 1920 - 1930 Pomoce ewidencyjne - sygn. 21 - 22; z lat 1920 - 1930 (rejestry notarialne)

Notariusze prowadzący kancelarie w okresie międzywojennym na terenie byłego zaboru pruskiego, działali do 1933 r. w oparciu o nowelizowane przepisy państwa pruskiego. Zgodnie z nimi, notariusze wchodzili w skład organizacji sądowej. Jurysdykcja każdego z nich rozciągała się na okręg sądu, przy którym byli ustanowieni. Pełnili oni nie tylko funkcję notariusza, ale również adwokata. Prawodawstwo pruskie w sferze działalności notariuszy pozostawiło sporządzanie aktów pełnomocnictwa, umów dzierżawnych, opieki nad spadkami. Późniejsze ustawy z lat 1851, 1853, 1899 nie wprowadziły istotniejszych zmian. Ujednoliciły jedynie przepisy w zakresie czynności wykonywanych przez notariuszy. Po odzyskaniu niepodległości Minister b. Dzielnicy Pruskiej wydał kilka rozporządzeń zmieniających pruskie przepisy dotyczące działalności notariuszy . Nowelizacje te stanowiły m.in., że notariuszy mianuje minister sprawiedliwości.

Baza danych IZA.