Księgi aktów notarialnych z lat 1931-1932, 1 j. a. (sygn. 1-2) Skorowidz z lat 1931-1932, 1 j. a. (sygn. 3)

Mieczysław Grygosiński pełnił obowiązki notariusza w Biłgoraju w latach 1931-1932; działał przy Wydziale Hipotecznym Sądu Grodzkiego w Biłgoraju. W okresie tym w dalszym ciągu obowiązywała rosyjska ustawa notarialna z 14 kwietnia 1866 r. którą wprowadzono na ziemiach Królestwa Polskiego ukazem z 19 marca/1 kwietnia 1875 r. W myśl art. 10 przepisów tymczasowych o urządzeniu sądownictwa z dn. 18 VII 1917 r. kancelarie notarialne urzędowały w oparciu o ustawę rosyjską z 1866 r. (Dz. Urz. Departamentu Sprawiedliwości z 1917 r. Nr 1, poz. 1, dekret Rady Regencyjnej z dn. 3 lipca 1918 r. podtrzymywał ten stan rzeczy, wprowadzając notariuszy przy wydziałach hipotecznych sądów okręgowych i sądów pokoju (Dz. P. Królestwa Polskiego z 1918 r. Nr 7, poz. 16). Pewne zmiany w funkcjonowaniu notariatu wprowadziła ustawa z dnia 5 lipca 1926 r. o zmianie niektórych postanowień ustawy notarialnej obowiązującej w okręgach sądów apelacyjnych w Warszawie, Lublinie i Wilnie (Dz. U. Nr 72, poz. 414). Prowadził kancelarię od 30 XII 1931 r. do 31 III 1932 r. Siedzibą urzędową notariusza było miasto Biłgoraj. Kancelaria mieściła się w Biłgoraju przy ul. Kościuszki 34. Status prawny - instytucja wymiaru sprawiedliwości - notariat. Notariuszy mianował po złożeniu egzaminu przed prezesem sądu okręgowego, prokuratorem i jednym z notariuszy kancelarii hipotecznej przy sądzie okręgowym, na wniosek prezesa sądu okręgowego starszy prezes izby sądowej. Do zakresu czynności notariusza należało: przyjmowanie aktów, wydawanie wypisów i kopii aktów, poświadczanie aktów, przyjmowanie w depozyt dokumentów składanych przez osoby prywatne. Nadzór nad p. o. notariusza sprawował Prezes Sądu Okręgowego w Zamościu. Zakres właściwości terytorialnej obejmował terytorium objęte właściwością Sądu Grodzkiego w Biłgoraju.