Akta z lat 1920-1933 nie zachowały się. Prawdopodobnie uległy zniszczeniu w wyniku działań wojennych w 1939 roku. Akty notarialne to przede wszystkim umowy kupna-sprzedaży, darowizny, zamiany, ustępstw praw spadkowych, testamenty, odwołania testamentów, protokoły otwarcia testamentów, akty pełnomocnictwa, pokwitowania sum, pożyczki, umowy przedmałżeńskie, protokoły dostarczenia oświadczenia. Wśród załączników datowanych przed aktem notarialnym występują odpisy aktów notarialnych, wypisy z ksiąg metrykalnych, hipotecznych, wyroków sądowych, zaświadczenia potwierdzające posiadanie nieruchomości, plany nieruchomości, decyzje i postanowienia różnych władz. Załączniki w języku polskim lub rosyjskim. Natomiast załączniki datowane po akcie notarialnym to dokumenty związane z pobraniem odpisu, zaświadczenia o wniesionych opłatach oraz akty zejścia. Oprócz wpisów Józefa Wisłockiego jako notariusza księgi aktów notarialnych zawierają wpisy Pawła Kwietnia i Romualda Jędrzejewskiego jako jego zastępców oraz jego następcy Jana Przegalińskiego: -sygn. 1- Repertorium Nr 1-300 (2 stycznia- 9 maja 1934 r.); -sygn. 2- Repertorium Nr 301-600 (9 maja- 1 września 1934 r.), w tym Repertorium Nr 332- 342 (28 maja- 30 maja 1934 r.) wpisy Pawła Kwietnia; -sygn. 3- Repertorium Nr 601-868 (3 września- 28 grudnia 1034 r.); -sygn. 4- Repertorium Nr 1-300 (4 stycznia- 13 kwietnia 1935 r.); -sygn. 5- Repertorium Nr 301-600 (13 kwietnia- 31 lipca 1935 r.), w tym Repertorium Nr 395- 410 (27 maja- 29 maja 1935 r.) wpisy Pawła Kwietnia; -sygn. 6- Repertorium Nr 601-850 (1 sierpnia- 22 października 1935 r.); -sygn. 7- Repertorium Nr 851-1046 (22 października- 31 grudnia 1935 r.); -sygn. 8- Repertorium Nr 1-250 (2 stycznia- 9 kwietnia 1936 r.); -sygn. 9- Repertorium Nr 251-500 (9 kwietnia- 23 czerwca 1936 r.), w tym Repertorium Nr 391- 406 (26 maja- 29 maja 1936 r.), Nr 491 (22 czerwca- 23 czerwca 1936 r.) wpisy Pawła Kwietnia; -sygn. 10- Repertorium Nr 501-750 (23 czerwca- 20 sierpnia 1936 r.), w tym Repertorium Nr 501-727 (23 czerwca- 14 sierpnia 1936 r.) wpisy Pawła Kwietnia; -sygn. 11- Repertorium Nr 751-1000 (20 sierpnia- 16 października 1936 r.); -sygn. 12- Repertorium Nr 1001-1241 (16 października- 31 grudnia 1936 r.); -sygn. 13- Repertorium Nr 1-250 (2 stycznia- 15 marca 1937 r.); -sygn. 14- Repertorium Nr 251-500 (16 marca- 4 maja 1937 r.); -sygn. 15- Repertorium Nr 501-750 (4 maja- 24 czerwca 1937 r.), w tym Repertorium Nr 621- (26 maja-3 czerwca 1937 r.) wpisy Pawła Kwietnia; -sygn. 16- Repertorium Nr 751-1000 (24 czerwca- 26 sierpnia 1937 r.); -sygn. 17- Repertorium Nr 1001-1250 (27 sierpnia-2 3 października 1937 r.); -sygn. 18- Repertorium Nr 1251-1431 (23 października- 31 grudnia 1937 r.), w tym Repertorium Nr 1369- (9 grudnia- 31 grudnia 1937 r.) wpisy Pawła Kwietnia; -sygn. 19- Repertorium Nr 1-250 (4 stycznia- 16 marca 1938 r.), w tym Repertorium Nr 29 (14 stycznia 1938 r.) wpisy Pawła Kwietnia; -sygn. 20- Repertorium Nr 251-500 (16 marca- 27 maja 1938 r.); -sygn. 21- Repertorium Nr 501-750 (28 maja- 10 sierpnia 1938 r.), w tym Repertorium Nr 501- 564 (28 maja- 15 czerwca 1938 r.), Repertorium Nr 692 (15 lipca- 10 sierpnia 1938 r.); -sygn. 22- Repertorium Nr 751-950 (10 sierpnia- 13 października 1938 r.), w tym Repertorium Nr 751- 831 (10 sierpnia-31 sierpnia 1938 r. ) wpisy Pawła Kwietnia; -sygn. 23- Repertorium Nr 951-1132 (14 października- 30 grudnia 1938 r. ), w tym Repertorium Nr 1100-1110 (12 grudnia- 14 grudnia 1938 r.); -sygn. 24- Repertorium Nr 1-200 (2 stycznia- 21 marca 1939 r.); -sygn. 25- Repertorium Nr 201-400 (22 marca- 17 czerwca 1939 r.), w tym Repertorium Nr 209 (13 grudnia 1939 r.), Nr 313-325 (15 maja- 16 maja 1939) wpisy Pawła Kwietnia; -sygn. 26- Repertorium Nr 401-601 (19 czerwca- 22 grudnia 1939 r.); -sygn. 27- Repertorium Nr 1-177 (5 stycznia- 28 grudnia 1940 r.); -sygn. 28- Repertorium Nr 1-108 (3 stycznia- 8 grudnia 1941 r.); -sygn. 29- Repertorium Nr 1-144 (3 stycznia- 22 grudnia 1942 r.); -sygn. 30- Repertorium Nr 1-105 (14 stycznia- 29 grudnia 1943 r.); -sygn. 31- Repertorium Nr 1-120 (21 stycznia- 19 grudnia 1944 r.), w tym Repertorium Nr 115- 117 (2 grudnia 1944 r.) wpisy Romualda Jędrzejewskiego. Repertoria obejmują wpisywane w drukowanych formularzach wszystkie czynności notarialne: - sygn. 32 - Repertorium aktowe notariusza w Kraśniku za rok 1935, tom 1; - sygn. 33 - Repertorium aktowe notariusza w Kraśniku za rok 1935, tom 2; - sygn. 34 - Repertorium aktowe notariusza w Kraśniku za rok 1936, tom 1; - sygn. 35 - Repertorium aktowe notariusza w Kraśniku za rok 1936, tom 2 oraz notariusza w Kraśniku Jana Przegalińskiego z 1945 roku; - sygn. 36 - Repertorium aktowe notariusza w Kraśniku za rok 1937, tom 1; - sygn. 37 - Repertorium aktowe notariusza w Kraśniku za rok 1937, tom 2; - sygn. 38 - Repertorium aktowe notariusza w Kraśniku za rok 1938, tom 2; - sygn. 39 - Repertorium aktowe notariusza w Kraśniku od roku 1939 do roku 1942; - sygn. 40 - Repertorium aktowe notariusza w Kraśniku od roku 1942 do roku 1944. Skorowidz spisany w układzie alfabetycznym zawiera takie dane jak: nazwisko i imię stron, rodzaj czynności notarialnej oraz numer repertorium: - sygn. 41 - Skorowidz notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1934 roku; - sygn. 42 - Skorowidz notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1935 roku; - sygn. 43 - Skorowidz notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1936 roku; - sygn. 44 - Skorowidz notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1937 roku; - sygn. 45 - Skorowidz notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1938 roku; - sygn. 46 - Skorowidz notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego i Jana Przegalińskiego od roku 1939 do 1944 roku i od roku 1945 do 1946 roku. Księgi protestów weksli notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego i notariusza w Kraśniku Jana Przegalińskiego obejmują wpisywane w drukowanych formularzach protesty weksli i odpisy: - sygn. 47 – Odpisy Protestów Weksli notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1935 roku; - sygn. 48 – Księga Protestów Józefa Wisłockiego z 1934 roku; - sygn. 49 - Księga Protestów notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1935 roku; - sygn. 50 - Księga Protestów notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1938 roku; - sygn. 51 - Księga Protestów notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego od roku 1940 do roku 1943 oraz notariusza w Kraśniku Jana Przegalińskiego od roku 1945 do roku 1948. Księga depozytów obejmuje wpisywane w drukowanych tabelach daty, imiona, nazwiska i adresy osób składających dokumenty oraz ich oznaczenia, a także imiona i nazwiska osób, którym depozyt ma być wydany, daty i pokwitowania z odbioru depozytu: - sygn. 52 - Księga depozytów notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1934 roku i notariusza w Kraśniku Jana Przegalińskiego od roku 1946 do roku 1950. Księgi przychodów i rozchodów obejmują wpisywane w drukowanych formularzach przychody i rozchody, a także daty i numery pozycji odpowiednich ksiąg: - sygn. 53 - Księga przychodów i rozchodów notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego z 1935 roku; - sygn. 54 - Księga przychodów i rozchodów notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego od 1937 roku do 1938 roku; - sygn. 55 - Księga przychodów i rozchodów notariusza w Kraśniku Józefa Wisłockiego od 1939 roku do 1945 roku. Ta księga zawiera również wpisy notariusza w Kraśniku Jana Przegalińskiego od 1945 roku do 1947 roku. Dziennik korespondencji zawiera treść odnoszącą się do papierów wchodzących i wychodzących: - sygn. 56 - Dziennik korespondencji Józefa Wisłockiego od roku 1937 do roku 1946.

Józef Wisłocki był notariuszem w Kraśniku w latach 1920-1944. Notariusz, jako urzędnik został powołany do przyjmowania aktów między osobami prywatnymi, dla nadania tymże aktom cechy urzędowości, cechy właściwej dla aktów publicznych. Reforma sądownictwa w Królestwie Polskim przeprowadzona w 1875 r. wprowadziła w życie rosyjską ustawę notarialną z 1866 r. i na jej podstawie wprowadzono podział notariuszy na urzędujących przy wydziałach hipotecznych sądów okręgowych i sądów pokoju. Notariuszy mianowała Izba Sądowa Warszawska na wniosek Prezesa Sądu Okręgowego. Jako urzędowy wprowadzono język rosyjski. Wyżej wymienione przepisy (ze zmianami) obowiązywały do 1934 r., kiedy to na mocy rozporządzenia Prezydenta RP z 27 października 1933 r. wprowadzono jednolite dla całego kraju prawo o notariacie. Określiło ono prawa i obowiązki notariuszy oraz powołało do życia izbę notarialną i radę notarialną. Przepisy te obowiązywały do 1952 r., kiedy to na mocy ustawy z dnia 25 maja 1951 r. „Prawo o notariacie” zlikwidowano prywatne kancelarie notarialne powołując do życia Państwowe Biura Notarialne działające przy Sądach Powiatowych. Józef Wisłocki urodził się 4 lipca 1872 r. we wsi Wylągi w powiecie puławskim. Był synem Ignacego i Florentyny ze Świętochowskich. 2 sierpnia 1900 r. w kościele parafialnym św. Agnieszki w Lublinie poślubił Helenę z domu Radke, z którą miał czworo dzieci: Florentynę, Ignacego, Emila i Wincenta. W 1887 r. ukończył pięć klas gimnazjum rządowego w Łodzi. Znał język polski i rosyjski w mowie i piśmie. Nie służył w wojsku. Przed wstąpieniem do służby sądowej przez 24 lata pracował w charakterze referenta w kancelariach notariuszy przy Wydziale Hipotecznym Sądu Okręgowego w Lublinie. 23 maja 1918 r. złożył egzamin z wynikiem dostatecznym przed komisją egzaminacyjną przy Sądzie Okręgowym w Lublinie na posadę notariusza. W 1920 r. został mianowany notariuszem przy Wydziale Hipotecznym Sądu Pokoju w Janowie Lubelskim z siedzibą w Kraśniku. Od 1 stycznia 1929 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 lutego 1928 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych, Józef Wisłocki pełnił funkcję notariusza przy Wydziale Hipotecznym Sądu Grodzkiego w Janowie Lubelskim w prowadzonej przez siebie kancelarii w mieście Kraśnik. W okresie nieobecności notariusza jego funkcje sprawowali Paweł Kwiecień i Romuald Jędrzejewski. Pierwszy zachowany w zasobie Oddziału w Kraśniku dokument przypada na styczeń 1934 r., zaś ostatni akt został sporządzony w grudniu 1944 r. Józef Wisłocki zmarł 20 grudnia 1944 r. w Kraśniku. Jego następcą został notariusz Jan Przegaliński. Do zakresu czynności notariusza należało: sporządzanie aktów notarialnych oraz pomocy ewidencyjnych tj. ksiąg repertoriów notarialnych i skorowidzów. Kancelaria prowadzona była w języku polskim. Siedziba kancelarii znajdowała się w Kraśniku przy ulicy Kościuszki Nr 17, a od 4 listopada 1942 r. przy ulicy Rynek Nr 17.