Świadectwo wyzwolin terminatorskich, list polecający majstra Gottloba Friedricha Fiedlera oraz władz miejskich Chociebuża (Cottbus) na nazwisko Carl Gottlob Höllner. Wszystkie dokumenty potwierdzają iż wymieniony przez 3.5 roku uczył się zawodu rymarza i ukończył je zdanym egzaminem przed starszyzna cechową. Zawieraja one takie informacje jak: imię i nazwisko czeladnika, jego miejsce urodzenia, okres nauki oraz imię i nazwisko majstra. Poza tym na dokumencie drukowanym pismem było zapewnienie iż czeladnik przez cały okres nauki wykazał się pilnością, rzetelnością i pobożnością oraz oddany był swemu Panu.

Cechy były to organizacje powołane do obrony interesów rzemieślników. Regulowały one zaopatrzenie w surowiec, kontrolowały produkcję i ustalały ceny. Jako organizacje społeczne spieszyły swym członkom z pomocą, organizowały wspólne życie towarzyskie i religijne. Posiadały własne władze cechowe. Źródła pisane nie przynoszą wiele materiałów dotyczących cechu rymarzy w Gorzowie Wielkopolskim. Pierwsze wzmianki pochodzą z czasów nowożytnych i przynoszą informacje o 6 rymarzach i siodlarzach. W 1785 r. rymarze tworzyli samodzielny cech. Liczył on 6 członków. Nadzór nad nim w imieniu rady miejskiej sprawował syndyk Pachus. W 1863 r. rymarstwem trudniło się 5 osób. Rymarstwo należało do zanikających zawodów. Po 1900 r. cech ten lub pojedynczy rymarze nie jest wymieniani w dostępnych źródłach historycznych.