AKTA CYWILNO-RELIGIJNE księgi pierwopisowe urodzeń (unikaty) z lat 1889-1919, sygn. 4-7, 9, 19 (6 j.a.); 1889 r. tylko fragment indeksu lit. M-Z; księgi pierwopisowe zgonów (unikaty) z lat 1890-1912, 1920-1937 sygn. 3, 8, 18 (3 j.a.); księgi pierwopisowe małżeństw (unikaty) z lat 1890-1937, sygn. 1-2, 11, 12, 14, 17 (6 j.a.); 1904 r. akty małżeństw od stycznia do maja, c.d. w następnym tomie (USC w Urzędowie); indeksy do aktów urodzeń z 1893, 1902, 1906, 1914, 1919 (sporządzone w USC); indeksy do aktów małżeństw z 1904 i 1923 i aktów zgonów z 1902 i 1920 sporządzono w USC w Urzędowie [2007 i 2018];

Z dniem 15 sierpnia 1810 r. wprowadzono na terenach przyłączonej do Księstwa Warszawskiego Lubelszczyzny obowiązek prowadzenia świeckich akt stanu cywilnego w oparciu o uregulowania Kodeksu Cywilnego Napoleona. Mimo świeckiego charakteru rejestracji rolę urzędników stanu cywilnego powierzono duchownym katolickim obu obrządków. Wprowadzone gminy, w których dokonywano rejestracji ludności, pod względem terytorialnym były najczęściej tożsame z parafiami rzymskokatolickimi oraz greckokatolickimi i obejmowały ogół ludności zamieszkałej na danym terenie (również ludność wyznań protestanckich i wyznania mojżeszowego). Zatem mimo braku akt można przyjąć, że proboszcz parafii w Bobach (pow. janowski) także sprawował w tym czasie obowiązki urzędnika stanu cywilnego. W 1826 r. na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego akta stanu cywilnego prowadzone przez duchownych katolickich zyskały walor zarówno aktów świeckich, jak i religijnych, w związku z tym wyłączono spod ich kompetencji ludność innych wyznań chrześcijańskich oraz Żydów, tworząc dla nich odrębne urzędy stanu cywilnego. Rejestracja aktów urodzeń, małżeństw i zgonów odbywała się w systemie podwójnym. Zawierające jeden typ aktów księgi pierwopisowe (unikaty) zapisywano zazwyczaj przez kilka lat, aż do ich zapełnienia. Tożsame z nimi pod względem treści metryk jednoroczne wtóropisy (duplikaty), obejmujące akty urodzeń małżeństw i zgonów, zamykano wraz z końcem roku, sporządzano do nich indeksy, dołączano alegaty (m. in. załączane do spisywanego aktu małżeństwa odpisy metryk urodzenia, lub akty znania narzeczonych, urzędowe sprostowania i uzupełnienia aktów) i przekazywano do Sądu Pokoju w Janowie. Bezpośredni nadzór nad prowadzeniem akt sprawował dziekan janowski (Dziennik Praw Królestwa Polskiego t.10, s. 41-84). Zachowane księgi stanu cywilnego prowadzone były w języku rosyjskim. Ponadto obok zapisu dat zgodnego z przyjętym w Królestwie Polskim kalendarzem gregoriańskim stosowano datację wg obowiązującego w Cesarstwie Rosyjskim kalendarza juliańskiego (12-13 dni różnicy). Usankcjonowane przez Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego zasady rejestracji aktów stanu cywilnego z niewielkimi modyfikacjami przetrwały na terenie byłego zaboru rosyjskiego do roku 1945. Na podstawie dekretu Rady Ministrów z 25 września 1945 r. z dniem 1 stycznia 1946 r. zlikwidowano wyznaniowe urzędy stanu cywilnego, powołując na ich miejsce w każdej gminie urzędy państwowe (Dziennik Ustaw, Nr 48, poz. 272-273). Siedziba parafii: Boby, diecezja lubelska, dekanat janowski Kościół p.w. Nawiedzenia NMP (fundacja przed 1430 r.) Miejscowości należące do parafii: Boby, Kozarów, Majdan Bobowski, Moniaki, Majdan Moniacki, Wierzbica, Mikołajówka, Chruślina, Chruślanki, Idalin, Wandalin, Białowoda, Konradów, Posiłki Status prawny: urzędy stanu cywilnego i metrykalne - akta metrykalne

baza PRADZIAD