I. AKTA CYWILNE księgi urodzeń, zapowiedzi, małżeństw i zgonów z lat 1810-1814, 1816-1825, sygn. 1-14 (14 j.a.); alegat z roku 1810, sygn. 1; II. AKTA CYWILNO-RELIGIJNE księga pierwopisowa urodzeń (unikat) z lat 1882-1889, 1912, sygn. 15, 90 (2 j.a.); księga pierwopisowa małżeństw (unikat) z lat 1905 -1914, sygn. 85 (1 j.a.); księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1826-1827, 1829-1839, 1841-1844, 1848-1855, 1861-1868, 1870-1871, 1873, 1875-1878, 1882-1885, 1887-1890, 1892-1894, 1899, 1904-1905, 1908, 1911, 1913 - 1923, sygn. 16-67, 69-70, 72, 74, 87, 92 - 98, 100-103 (68 j.a.); kopia księgi z 1900, zawierająca akty urodzeń i małżeństw [2 poł. XX w.], sygn. 68 (1 j.a.); znaczna część ksiąg niekompletna ( 1823, 1834, 1853-1855, 1863-1864, 1868, 1870, 1875-1878, 1882, 1884, 1889, 1893, 1894, 1899-1900); skorowidze do aktów urodzeń sporządzone w USC Komarówka Podlaska za lata 1901, 1905, 1910-1912 [ok. 1970, 2012], sygn. 71, 73, 76, 83, 88, 91 (6 j.a.); skorowidze do aktów małżeństw sporządzone w USC Komarówka Podlaska za lata 1909 i 1914 [2012, 2016], sygn. 81, 86 (2 j.a.); skorowidze do aktów zgonów sporządzone w USC Komarówka Podlaska za lata 1907 i 1911, 1919 [2012, 2016, 2021], sygn. 79, 89, 99 (3 j.a.); Alegaty do księgi urodzeń, małżeństw i zgonów z 1905 r. sygn. 84 (1 j.a.)

Z dniem 15 sierpnia 1810 r. wprowadzono na terenach przyłączonej do Księstwa Warszawskiego Lubelszczyzny obowiązek prowadzenia świeckich akt stanu cywilnego w oparciu o uregulowania Kodeksu Cywilnego Napoleona. Mimo świeckiego charakteru rejestracji rolę urzędników stanu cywilnego powierzono duchownym katolickim obu obrządków. Wprowadzone gminy, w których dokonywano rejestracji ludności, pod względem terytorialnym były najczęściej tożsame z parafiami rzymskokatolickimi oraz greckokatolickimi i obejmowały ogół ludności zamieszkałej na danym terenie (również ludność wyznań protestanckich i wyznania mojżeszowego). Proboszcz parafii w Komarówce (pow. radzyński) także sprawował w tym czasie obowiązki urzędnika stanu cywilnego. Akty stanu cywilnego (urodzeń, zapowiedzi, małżeństw i zgonów) spisywane były w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach. Do sporządzanych metryk dołączano alegaty (m. in. przedkładane do spisywanego aktu małżeństwa odpisy metryk urodzenia, lub akty znania narzeczonych, urzędowe sprostowania i uzupełnienia aktów). Księgi były zamykane wraz z końcem roku, sporządzano do nich indeks osobowy, jeden egzemplarz pozostawał w parafii a drugi przekazywano do właściwego terytorialnie Sądu Pokoju w Radzyniu. W 1826 r. na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego akta stanu cywilnego prowadzone przez duchownych katolickich zyskały walor zarówno aktów świeckich, jak i religijnych, w związku z tym wyłączono spod ich kompetencji ludność innych wyznań chrześcijańskich oraz Żydów, tworząc dla nich odrębne urzędy stanu cywilnego. Rejestracja w aktach stanu cywilnego nadal odbywała się w systemie podwójnym. Zawierające jeden typ aktów unikaty (księgi pierwopisowe) zapisywano zazwyczaj przez kilka lat, aż do zapełnienia księgi. Tożsame z nimi pod względem treści metryk duplikaty (wtóropisy), obejmujące akty urodzeń małżeństw i zgonów, zamykano wraz z końcem roku, sporządzano indeks, dołączano do nich alegaty i przekazywano do Sądu Pokoju. Bezpośredni nadzór nad prowadzeniem akt sprawował dziekan (Dziennik Praw Królestwa Polskiego t.10, s. 41-84). Do 1867 r. akty stanu cywilnego sporządzano w języku polskim, od roku 1868 po rosyjsku. Ponadto wprowadzono datację aktów wg obowiązującego w Cesarstwie Rosyjskim kalendarza juliańskiego (12-13 dni różnicy w stosunku do kalendarza gregoriańskiego). Usankcjonowane przez Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego zasady rejestracji aktów stanu cywilnego z niewielkimi modyfikacjami przetrwały na terenie byłego zaboru rosyjskiego do roku 1945. Na podstawie dekretu Rady Ministrów z 25 września 1945 r. z dniem 1 stycznia 1946 r. zlikwidowano wyznaniowe urzędy stanu cywilnego, powołując na ich miejsce w każdej gminie urzędy państwowe (Dziennik Ustaw, Nr 48, poz. 272-273). Po 1888 r. parafia została włączona do parafii w Wohyniu. Siedziba parafii: Komarówka, diecezja lubelska, dekanat radzyński Kościół p.w. św. Wawrzyńca Miejscowości należące do parafii: Brzozowy Kąt, Derewiczna, Elizin, Kolembród (Kolembrody), Komarówka, Przegaliny Wielkie, Radcze, Rudno, Walinna, Wiski, Woroniec, Wólka Komarowska, Żulinki Status prawny: urzędy stanu cywilnego i metrykalne - akta metrykalne

obecnie gm. Komarówka Podlaska, pow. radzyński; baza PRADZIAD; zmikrofilmowane księgi z lat 1810-1877, nr mikrofilmów: 393984-394036