protokoły z plenarnych posiedzeń GRN 1946-1949 (3 j.a.), protokoły sesji GRN 1951-1954 (4 j.a.), uchwały GRN 1946-1947 (1 j.a.), protokoły komisji GRN 1949, 1953 (3 j.a.), protokoły posiedzeń prezydium GRN 1946-1947, 1950-1954 (5 j.a.), plany pracy i sprawozdania Prezydium GRN i komisji 1951-1953 (2 j.a.), protokoły z posiedzeń Tymczasowego Zarządu Gminy 1945-1946 (1 j.a.), protokoły z posiedzeń Zarządu Gminy 1948 (1 j.a.), protokoły z sesji sołtysów 1945-1946 (2 j.a.), protokoły zebrań różnych 1952-1953 (2 j.a.), kontrola zewnętrzna - protokoły 1950-1953 (1 j.a.), plany gospodarcze 1950-1951 (2 j.a.), gospodarka komunalna - plany i sprawozdania 1952 (1 j.a.), 6-letni plan inwestycyjny 1950 (1 j.a.), kwestionariusze szkód wojennych 1945-1946 (1 j.a.), statystyka ogólna - miesięczne sprawozdania z działalności gminy 1945-1946 (1 j.a.), wykazy kościołów i związków religijnych 1948 (1 j.a.), akta stanu cywilnego 1949, zmiana imion i nazwisk 1949 (1 j.a.), ewidencja i kontrola ruchu ludności 1948-1950 (3 j.a.), sprawozdania z ruchu i stanu ludnosci 1951 (1 j.a.), weryfikacja ludności, reaptriacja Niemców - 1945-1946, 1949 (3 j.a.), budżet 1945-1954 (6 j.a.), sprawozdania rachunkowe 1947, 1950 (3 j.a.), wykazy repatriantów, przydział gospodarstw 1945-1946 (1 j.a.), sprawy przemysłu i rzemiosła 1946, 1948-1949 (3 j.a.).

Rady narodowe działały na podstawie ustawy z dnia 11 listopada 1944 roku i dekretu PKWN z dnia 23 listopada 1944 roku o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego. W gminach utworzono rady narodowe i zarządy gminne, które działały równolegle do 1950 roku. Rady narodowe były organami samorządu terytorialnego. Gminna rada narodowa wybierała prezydium jako organ kierujący jej pracami, natomiast organem wykonawczym był zarząd gminy. Zarząd składał się z wójta, podwójciego i trzech członków wybieranych przez radę narodową. Władzą zwierzchnią i nadzorczą była Krajowa Rada Narodowa. Do kompetencji terenowych rad narodowych, w tym także i gminnych należało: planowanie działalności publicznej - ustalanie budżetu oraz planu swiadczeń w naturze, kontrola działalności organów wykonawczych oraz instytucji i osób wykonujących funkcje zlecone w zakresie administracji i gospodarki publicznej, powoływanie samorządowych organów wykonawczych, ustalanie zasad i warunków, na których organy wykonawcze samorządu mogą zawierać umowy w sprawie zaciągania pożyczki, zbycia, zamiany lub obciążenia majątku nieruchomego, uchwalanie regulaminów obrad i komisji. Ustawa z marca 1950 roku zniosła dualizma w administracji terenowej - administracja państwowa i samorządowa - a także dualizm wewnątrz adminstracji samorządowej (gminne rady narodowe i zarządy gminne, a powoływała rady narodowe jako terenowe organy jednolitej władzy państwowej). Zgodnie z ustawą rady narowoewe wybierane były przez ludność. Jako terenowe organy jednolitej władzy państwowej m.in. kierowały na swoim terenie działalnością gospodarczą, kulturalną, społeczną, wybierały i odwoływały prezydium rady narodowej, powoływały komisje radzieckie, powoływały komisje stałe i doraźne, kierowały działalnością swoich organów i rozpatrywały ich sprawozdania, uchwalały budżety terenowe i nadzorowały ich wykonanie, uchwalały plany gospodarcze, stanowiły o terenowych daninach, opłatach i świadczeniach nadanych im przez ustawy w ramach uprawnień. Organem wykonawczym i zarządzającym rady narodowej było prezydium złożone z przewodniczącego, jego zastępcy oraz sekretarza i członków prezydium. Poszczególnymi dziedzinami spraw należących do właściwości rad narodowych zarządzały wydziały /oddziały, referaty/ prezydium. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres działania wydziałów określało prezydium rady narodowej, zgodnie z wytycznymi i instrukcjami Rady Ministrów. Zwierzchni nadzór nad radami narodowymi sprawowała Rada Państwa. Gminne rady narodowe funkcjonowały do 31 grudnia 1954 roku. W ich miejsce powołano gromadzkie rady narodowe na podstawie ustawy z dnia 25 września 1954 o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Stefan Czech , Opole 1989]