Akta generalne [1837]-1945 (206 j.a), Wydział I Administracja 1909-1945 (8 j.a.), Wydział II Spraw Cywilnych [1784]1910-1945 (44 j.a.), Wydział IIa Rejestry, Depozyty, Rejestry Stanu Cywilnego [1862]1879-1945 (152 j.a.), Wydział III Spraw Karnych 1927-1945 (14 j.a.), Wydział IV Spraw Rodzinnych, Dobrowolnej jurysdykcji i spraw młodocianych [1762]1879-1945 (8091 j.a.), Wydział V Ksiąg Gruntowych [1803]-[1973] (70 j.a.), Księgi gruntowe [1739]-[1994] (671 j.a.), Akta gruntowe [1732]-[1961] (10326 j.a.), Uwłaszczenia, parcelacje urbarze, [1753]-1888 (45 j.a.), Regulacje granic [1768-1867] (11j.a.), Sąd do spraw Niepodzielnych Gospodarstw Chłopskich [1760]-1945 (1029 j.a.), Kasa sądu 1894-1942 (32 j.a.).

Dzieje sądownictwa w Prudniku znane nam są od 1570 roku, kiedy to miasto wykupiło wójtostwo dziedziczne. Funkcję sądowniczą sprawował magistrat i kolegium ławnicze. Posiedzenia odbywały się w izbie obok izby radców, później również w mieszkaniach ławników. W 1750 roku w Prudniku zaczęło funkcjonować kolegium kryminalne pod przewodnictwem inkwizytora publicznego. W związku z tym pojawił się też problem zakresu kompetencji sądowych władz miejskich i inkwizytora. Zdecydowano, że kolegium kryminalne miało wypowiadać się we wszystkich sprawach inkwizytorskich i kryminalnych dla osób nie podlegających jurysdykcji magistratu. W 1782 roku sąd miejski tworzyło 5 osób: dyrektor, dwóch asesorów i dwóch aplikantów. Na podstawie ordynacji miejskiej z dnia 19 listopada 1808 roku o wyłączeniu sądownictwa na terenie miast z administracji miejskiej, z dniem 23.7.1809, utworzono Królewski Sąd Ziemski i Miejski w Prudniku (Königl. Land. und Stadtgericht Neustadt). W 1824 roku na podstawie zarządzenia ministra sprawiedliwości połączono sąd w Prudniku z urzędem sądowym w Trzebini. Tym samym objął on swoim zasięgiem miejscowości wcześniej podlegające Zakonowi Krzyżowców w Nysie: Trzebinia, Wierzbiec, Włócznie i Milowice. Sąd swój siedzibę miał w ratuszu. Po 1840 roku do sądu prudnickiego dołączono Urząd Sądowy w Chrzelicach (Königl. Justitz Amt). Na podstawie rozporządzenia króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV z dnia 2.01.1849 zniesiono całkowicie jurysdykcję prywatną i sądownictwo dla osób uprzywilejowanych. Odnośnie właściwości sądowej powiat dzielił się na część podlegającą bezpośrednio Królewskiemu Sądowi Powiatowemu w Prudniku i okręg Komisji Sądu Powiatowego w Głogówku. Ponadto sesje sądowe odbywały się miejscowościach Biała i Chrzelice. Przy każdym z czterech urzędów sądowych zatrudniony był prokurator policyjny (policyjny adwokat). Prokuratura powiatu prudnickiego i głubczyckiego miała swoją siedzibę w Prudniku. Sądowi Powiatowemu podlegało 52 sędziów rozjemczych i 142 Sądów Wiejskich. Stan taki przetrwał do 1879 roku. Sąd Obwodowy w Prudniku rozpoczął swą działalność w 1879 roku na podstawie zarządzenia króla pruskiego Wilhelma I z 5 lipca 1879 roku. Swoim zasięgiem powiat prudnicki z wyłączeniem części powiatu należących do sądu w Korfantowie, Krapkowicach i Głogówku. Sąd Obwodowy w Prudniku rozpoczynając urzędowanie przejął w sukcesji akta wcześniej opisanych urzędów sądowych oraz sądu powiatowego. Nowe zadanie przyniosła dla sądu w Prudniku ustawa o dziedzicznych gospodarstwach rolnych (Anerbengericht) z 29 września 1933 roku . Sąd Obwodowy stał się mianowicie również Sądem do spraw dziedziczenia gospodarstw rolnych dla swojego okręgu. W ramach sądu działał też Urząd do spraw Oddłużeń- Entschuldungsamt . Sąd pracował również na sesjach wyjazdowych w miejscowości Biała. W 1942 roku Sąd Obwodowy w Prudniku miał pod swoją jurysdykcją 52 232 osoby. W sądzie pracowało 5 sędziów. Nadzór służbowy pełnił Dr Smollny. Sąd działał do 16 marca 1945 roku