Księgi protokołów i uchwał Rady Parafialnej 1925-1935 (sygn. Gm ENS 1-3) Korespondencja w sprawach organizacyjnych, administracyjnych, metrykalnych, szkolnych 1784-1939 (sygn. Gm ENS 4-25, 34-37) Sprawy finansowe (księgi kasowe, rachunki, kwity, korespondencja) 1803-1933 (sygn. Gm ENS 26-30) Materiały religijne do kazań 1867-1868, 1921 (sygn. 31-32) Sprawozdania Zarządu Oddziału Stowarzyszenia Fundacji Gustawa Adolfa - Zw. Miejscowy Nowy Sącz i Strzeszyce - Żbikowice 1907-1909 (sygn. Gm ENS 33)

Na mocy dekretu cesarza Austrii Józefa II z 1781 r., zaczęła się intensywna kolonizacja zdobytych ziem niemieckimi kolonistami. Koloniści dotarli również w okolice Nowego i Starego Sącza, zasiedlając takie wsie jak Chełmiec, Biczyce, Świniarsko, Stadła, Podrzecze, Gołkowice, Biegonice, Dąbrowkę, Gaj - gdzie stanowili większość oraz miejscowości gdzie byli w mniejszości: Gaboń, Rytro, Naszacowice, olszankę, Barcice, Świerkle i inne. Koloniści napłynęli również do Nowego Sącza. Trudnili się rzemiosłem i handlem w mieście i rolnictwem na wsi. Otrzymali ziemie po zniesionym klasztorze SS. Klarysek w Starym Sączu. W większości wynania ewangelickiego założyli dwie parafie, jedną w Stadłach a drugą w Nowym Sączu (1801 r.). Początkowo gmina ewangelicka w Nowym Sączu podlegała superintendenturze na Morawach, a następnie w Stanisławowie. Proboszcz Parafii Ewangelickiej w Nowym Sączu pełnił również funkcję seniora. Proboszcz stał również na czele gminy wyznaniowej mając do pomocy Radę Parafialną. Na wybór proboszcza wybór miała cała gmina. Gmina uległa likwidacji po zakończeniu II wojny światowej po wysiedleniu Niemców.