Akta notarialne 1830-1855 sygn. 1-33, Repertorium 1829-1855 sygn. 24-28, akta notarialne 1829 sygn. 29-30, akta notarialne 1833 sygn. 31-34, Akta korespondencyjne Augustyna Szczawińskiego rejenta Kancelarii Ziemiańskiej Guberni Lubelskiej w Siedlcach 1846-1847, sygn.35

Szczawiński Augustyn jako rejent Kancelarii Ziemiańskiej województwa podlaskiego urzędował w latach 1829-1855 w mieście Siedlcach. Wcześniej w latach 1824-1827 A. Szczawiński urzędując w Radzyniu pełnił funkcję notariusza powiatu włodawskiego. Organizację notariatu w tym okresie normowała ustawa notarialna dla Księstwa Warszawskiego z 1808 roku. Wprowadziła ona podział na : pisarzy aktowych (działających przy Sądzie Apelacyjnych w Warszawie, którzy swoje czynności mogli wykonywać na terenie całego kraju), rejentów kancelarii ziemiańskiej (działających przy Trybunałach Cywilnych, wykonujących czynności notarialne w okręgu Trybunału ) i rejentów ( notariuszy) kancelarii okręgowych (działających przy Sądach Pokoju i na ich terenie spełniających swoje funkcje ). Ustawy hipoteczne z 1818 r. i 1825 r. zniosły funkcję pisarzy aktowych i zmieniły nazwę notariuszy urzędujących przy hipotekach na rejentów okręgowych. Zwierzchnictwo nad notariatem sprawowała Komisja Rządowa Sprawiedliwości a bezpośredni nadzór odpowiednie sądy. Notariusze byli urzędnikami publicznymi, którzy działali w interesie państwa jednocześnie ich działalność miała charakter prywatnoprawny pobierali bowiem wynagrodzenie za wykonywanie określonych czynności.