księgi UMZ 1826-1856 sygn. 1-31, alegaty 1842, 1847, 1849, 1851, 1855 sygn. 34-38, protokóły sprawdzenia akt z 1827, 1829 sygn. 32, 33

Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825 r. do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (Dz.P KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestępstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujące w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski Ukaz z 2.01. 1862r uznawał obrządek greckokatolicki za odrębne wyznanie, nie związane z obrządkiem łacińskim. Unicka Diecezja Chełmska dzieliła się wówczas na dekanaty: bialski, kodeński, łosicki, międzyrzecki, parczewski, sokołowski, wisznicki, włodawski podlegała wyłączonemu od 27.06.1864 r. z Komisji Wyznań Religijnych i Ośw. Publ. - Zarządowi Spraw Duchownych, który ukazem z 3.10. 1868 podporządkowano min. Ośw. Publ. w Petersburgu, a 3.03.1869r zlikwidowano. W latach 1866-1874 istniały dekanaty bialski, konstantynowski, radzyński, sokołowski (obejmujący także powiat siedlecki), włodawski. Ukaz z 23.12. 1874r sprawy greckounickie przenosił do kompetencji MSW (Dz. Praw t.V s.291 Postanowienie KU t. XVI s.100) Ukaz z 30.06.1866r „O świeckim, grekounickim duchowieństwie w Królestwie Polskim” regulował sprawy materialne duchowieństwa unickiego, nowy podział dekanalny. W październiku 1873r b-p Chełmski nakazał księżom unickim do 1.01. 1874r przystąpienie do prawosławia. Opór wiernych łamano zbrojnymi represjami. Ukaz cara z 5.07.1874r o całkowitym zastąpieniu Unii prawosławiem stał się podstawą przyłączania całych dekanatów unickich, a zjazd konsystorza 2.03.1875r podpisał akt przyłączenia kościoła greckokatolickiego do Cerkwi prawosławnej. Mostów, parafia p.w. Założenia Sukienki NMP, dekanat międzyrzecki (1861). Kościół wzniesiony 1784 r. przez księcia Woronieckiego, w 1849r odrestaurowany przez Szczawińską właścicielkę dóbr Mostów. W 1874r przejęty na cerkiew prawosławną. Istniał do 1904r.

Akta po 1857r w AP Lublin. Zmikrofilmowane księgi UMZ z lat 1826-1856 nr 316469- 316499