Cz. 1 Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1826-1827 sygn. 1-2, Akta zgonów 1827 sygn.3, Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1828-1832 sygn. 4-8, Akta małżeństw 1832 sygn. 9, Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1833-1857 sygn. 10-34, Alegata 1827-1836, 1838-1844, 1847-1849 sygn. 35-44, 45-53, Cz.2 Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1862-1879 sygn. 63-80 (17 j.a.), Alegata 1858-1859 sygn. 81-82 (2 j.a.), Alegata 1861-1870 sygn. 83-92 (10 j.a.), Alegata 1875-1879 sygn. 93-97 (5 j.a.), Cz. 3 [34 j.a. 1,02mb] Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1880-1900 sygn. 98-118 (11 j.a.), Alegata 1880-1900 sygn. 119-131 (13 j.a.), Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1901-1911 sygn. 132-142, alegata do akt małżeństw 1902-1910 sygn. 143-148, alegata 1826 sygn. 149, urodzeń, małżeństw, zgonów 1912-1920 sygn.150 -154, 156-157,159,160 alegata 1916, 1918-1920 sygn.155, 158, 161,162

Parafia rzymskokatolicka p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, siedziba - Mińsk Mazowiecki ul. Kościelna 1. Miejscowości w parafii (rok 1827): Anielin, Arynów, Arynowskie Budy, Brzuze, Bykowizna, Cielechowizna Osada, Chrośla, Cyganka, Czarnińska Wola, Dębe Wielkie, Dłuska, Gliniak, Janów, jasionka, Jędrzejnik, Iłowiec, Karolin, Kedzierak, Kobierne, Marynki, Mikanów, Mińsk, Mińska Huta, Mistów, Niedziałka, Osiny, Podkobierne, Podrudzie, Ruda, Rysie, Stojadła, targówka, wiatraki, Wólka Minska, Wólka Wiciejowska, Wiciejów, Zakole, Zamienie. Na początku XX wieku w aktach występują wpisy z miejscowości: Anielew, Anielina, Anielinek, Arynów, Barcząca, Borek, Brzóze, Budy Barcząckie, Budy Janowskie, Bykowizna, Celinów, Chmielew, Chochół, Choszczak, Choszczówka Dębska, Choszczówka Rudzka, Choszczówka Stojecka, Chrośla, Cielechowizna, Cyganka, Dembe vel Dębe, Dłużka, Dziękowizna, Florencja, Gamratka, Gliniak, Goździk, Grabina, Huta Mińska, Ignaców, Iłówiec, Janów, Jesionka, Jędrzejnik, Józefów, Karlechów, Karolina, Kędzierak, Kobierne, Łaszczyzna, Marcelin, Marianka, Mikanów, Mińsk vel Nowomińsk, Mistów, Natolin, Niedziałka, Osiny, Podrudzie, Ruda, Rysie, Stankowizna, Stojadła, Targówka, Tartak, Teresław, Tyborów, Walerianów, Wiciejów, Wólka Iłówiecka, Wólka Mińska, Wyględówka, Zakole, Zamienie. Zdarzają się także akta zgonów osób zmarłych poza parafią np. w Rosji, Prusach. Po utworzeniu archidiecezji warszawskiej w 1818r parafia w dekanacie siennickim, od 1867r siedziba dekanatu nowomińskiego, od 1916- mińskiego. Parafia erygowana w 1422 roku. W 1629- proboszcz Prokop Kostecki kończy odbudowę i rozbudowę spalonej pod koniec XVI w. mińskiej fary, 1908-1911 przebudowa jednonawowego kościoła wg. projektu architekta Józefa Dziekońskiego, 1914r. - konsekracja przez ks. arcybiskupa Aleksandra Kakowskiego. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestepstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporzadzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzajacych to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujace w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski, K.Szczypiorski, ''Historia kościoła pod wezwaniem Narodzenia NMP'' /Rocznik Mińska Mazowieckiego, z. 1, s. 29-32

Zmikrofilmowane księgi z lat 1826-1857 nr mikr.303989-304022.