Akta Szkoły Rzemieślniczej w Siedlcach to 1 jednostka aktowa - Księga rachunkowa [Dělo Sědleckoj školy remeslennyh' učennikov'. Avansovye sčet"i.] z lat 1912 – 1917. Zawiera ona okresowe rozliczenia i rachunki dotyczące wykorzystania dotacji pieniężnych przeznaczonych dla szkoły przez Ministerstwo Oświaty. Poszyt zawiera 149 kart, oprócz drobnych informacji akta te nie mogą stanowić pełnowartościowego źródła historycznego.

Historia Szkoły Rzemieślniczej w Siedlcach sięga początków XX wieku. 26 czerwca 1902 roku, na osobiste polecenie cara Mikołaja II, rozpoczęto budowę szkoły rzemieślniczej. Dwukondygnacyjny gmach szkoły przy ulicy Szkolnej (dziś Konarskiego 9) uroczyście otwarto już 1 lipca 1903 roku, dwa lata później - w roku 1905 definitywnie zakończono prace budowlane. Szkoła Rzemieślnicza w Siedlcach ( Ceдлецкая Школа Ремесленных Учениковъ ) kształciła młodzież w dwóch kierunkach zawodowych: kowalsko – ślusarskim i stolarskim. Kurs trwał trzy lata i obejmował nauczanie teoretyczne i praktyczne. Na część teoretyczną składały się takie przedmioty jak: arytmetyka, geometria, fizyka, kaligrafia, rysunek, geografia, historia, religia, śpiew i język rosyjski, część praktyczna składała się z kreślenia geometrycznego i technicznego oraz technologii drewna i metalu. Nabór kandydatów nie był ograniczony względami społecznymi, narodowościowymi, bądź wyznaniowymi, warunkiem podjęcia nauki było ukończenie 12 lat, jednoklasowej szkoły początkowej oraz wniesienie opłaty rocznej w wysokości 16 rubli. Szkoła prowadziła również zajęcia pozalekcyjne takie jak: chór szkolny, wychowanie fizyczne wraz z musztrą oraz zespół muzyczny. Istniało także muzeum wytwórczości rzemieślniczej oraz sklep w którym uczniowie wystawiali na sprzedaż swoje prace. Większość kadry pedagogicznej wywodziła się spośród Rosjan, głównym inspektorem był Nikołaj Iwanowicz Nikołajew. Działania wojenne przerwały funkcjonowanie szkoły, latem 1915 roku ewakuowano do Briańska w guberni orłowskiej uczniów i nauczycieli pochodzenia rosyjskiego. W opuszczonym gmachu szkolnym zorganizowano szpital, a później szkołę powszechną. W 1903 roku przyjęto do szkoły 36 uczniów, w 1904 – 62, ogółem do 1914 roku włącznie, szkołę rzemieślniczą ukończyło 147 osób. W latach od 1903 do 1912, kiedy to zlikwidowano gubernię siedlecką włączając ją do guberni chełmskiej i warszawskiej Szkoła Rzemieślnicza w Siedlcach była jedyną tego typu jednostką edukacyjną w guberni siedleckiej. Po 1912 roku większość uczniów uczęszczających do szkoły rzemieślniczej pochodziła przede wszystkim z Siedlec i powiatów: garwolińskiego, łukowskiego, radzyńskiego, siedleckiego, sokołowskiego i węgrowskiego. Z zachowanego materiału archiwalnego trudno jest określić jaki był system kancelaryjny. Zespół został przyjęty do Archiwum Państwowego w Siedlcach z Archiwum miasta Stołecznego Warszawy po rewindykacji z CGIAL - Centralnego Państwowego Archiwum Historycznego w Leningradzie (dziś Sankt Petersburg).

akt nie brakowano, nie mikrofilmowano