Cz.1 Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1871-1879 sygn.1-7,12,13 (9j.a.), Skorowidz urodzonych 1877 sygn. 8 (1 j.a.), Alegaty do aktów małżeństw 1869, 1870, 1873-1879 sygn.9-11, 14-19 (9j.a.), Cz.2 Akta urodzeń, małżeństw, zgonów (duplikaty) 1880-1900 sygn. 20-40 (21j.a.), Alegaty do aktów małżeństw 1880,1882, 1884-1887, 1889,1891-1893, 1895-1900 sygn. 41-56 (16 j.a), akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1901-1921 sygn. 57-68, 82-84, 86-91, alegaty 1834, 1862 (zawiera także alegatę z parafii Stanin z 1896r. oprawione razem), 1901-1908, 1910-1911, 1914, 1916,1918,1920 sygn. 69-80, 85, 92-94. akta zapowiedzi 1820 sygn. 81, akta zbiorowe do aktów urodzeń i zgonów 1917 [1951-1954], sygn.95

Parafia Rzymskkatolicka pw. Dziesięciu Tysięcy Rycerzy Męczenników w Trzebieszowie, siedziba_ Trzebieszów, dekanat łukowski, Miejscowości należące do parafii: Trzebieszów I, II, III, IV, Brzozowica, Celiny, Dębowierzchy, Gołowierzchy, Jakusze, Karwów, Kurów, Mikłusy, Mościska, Popławy Rogale, Szaniawy Matysy i Poniaty, Szczepanki, Wylany, Leszczanka, Wierzejki, Zembry. Kościół istniał już w 1418 r., uposażony przez króla Władysława Jagiełłę w 1430 r. Następny fundacji Adama Szaniawskiego kasztelana lubelskiego z 1724 r. uległ pożarowi od pioruna w 1855 r. Obecny kościół parafialny murowany, wybudowany w 1863 r., staraniem ks. Alojzego Radzikowskiego, konsekrowany w 1901 r. przez Franciszka Jaczewskiego, biskupa lubelskiego. Księgi metrykalne w parafii od 1585 r. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestepstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporzadzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzajacych to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujace w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski

Akta z lat 1810-1870 przechowuje AP Lublin. Akta nie digitalizowane.