Szpadkowski Oktawian Józef notariusz powiatu łukowskiego

Sygnatura
62/628/0
Liczba serii
0
Liczba skanów
0

Zawartość:

Akta notarialne 1889 – 1890 sygn. 1 – 2, Repertorium 1889 – 1890 sygn. 3 – 4, - Skorowidz 1889 – 1890 sygn. 5 nab. 3921/09 1 j.a. Księga aktów notarialnych ( nr 1-115)

Dzieje twórcy:

Szpadkowski Oktawian Józef syn Józefa notariusz przy Kancelarii Hipotecznej Sądu Pokoju miasta Łukowa miał w latach 1889-1890 kancelarię w Łukowie przy ul. Lubelskiej 18. W latach 1877-1888 sprawował funkcję notariusza w Wydziale Hipotecznym Sądu Okręgowego w Siedlcach. Organizację notariatu w początkowym okresie normowała ustawa notarialna dla Księstwa Warszawskiego z 1808 roku. Wprowadziła ona podział na : pisarzy aktowych ( działających przy Sądzie Apelacyjnych w Warszawie, którzy swoje czynności mogli wykonywać na terenie całego kraju ), rejentów kancelarii ziemiańskiej ( działających przy Trybunałach Cywilnych , wykonujących czynności notarialne w okręgu Trybunału ) i rejentów ( notariuszy ) kancelarii okręgowych ( działających przy Sądach Pokoju i na ich terenie spełniających swoje funkcje ). Ustawy hipoteczne z 1818 r. i 1825 r. zniosły funkcję pisarzy aktowych i zmieniły nazwę notariuszy urzędujących przy hipotekach na rejentów okręgowych. Zwierzchnictwo nad notariatem sprawowała Komisja Rządowa Sprawiedliwości a bezpośredni nadzór odpowiednie sądy. Reforma sądownictwa w Królestwie Polskim przeprowadzona w 1875 r. wprowadziła także w życie rosyjską ustawę notarialną z 1866 r. i na jej podstawie wprowadzono podział notariuszy na urzędujących przy wydziałach hipotecznych sądów okręgowych i sądów pokoju. Notariuszy mianowała Izba Sądowa Warszawska na wniosek Prezesa Sądu Okręgowego. Jako urzędowy wprowadzono język rosyjski. Wyżej wymienione przepisy ( ze zmianami ) obowiązywały do 1934 r., kiedy to na mocy rozporządzenia Prezydenta RP z dn. 27 X 1933 r. wprowadzono jednolite dla całego kraju prawo o notariacie. Określiło ono prawa i obowiązki notariuszy oraz powołało do życia izbę notarialną i radę notarialną. Przepisy te obowiązywały do 1952 r., kiedy to na mocy ustawy z dnia 25 V 1951 r. „ Prawo o notariacie” zlikwidowano prywatne kancelarie notarialne powołując do życia Państwowe Biura Notarialne, działające przy Sądach Powiatowych. Notariusze byli urzędnikami publicznymi, którzy działali w interesie państwa jednocześnie ich działalność miała charakter prywatnoprawny pobierali bowiem wynagrodzenie za wykonywanie określonych czynności.

Daty skrajne:

1889-1890

Klasyfikacja:

Nazwa twórcy:

Daty:

1889-1890, 1889-1890.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Języki:

Dostępność:

Ogółem jednostek archiwalnych:

6

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

5

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

1.0

Ogółem opracowanych metrów bieżących

0.7

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak 5 j.a.T.75
spis zdawczo-odbiorczy Tak 1 j.a. Nab. 3921/09
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak 5 j.a.T.75
spis zdawczo-odbiorczy Tak 1 j.a. Nab. 3921/09

2008 - poprawiono daty zespołu