Referat Ogólno-Administracyjny z lat 1921 - 1939, sygn. 1 - 3, w tym: protokoły posiedzeń Rady Gminnej i Zarządu Gminnego; Referat Finansowo-Budżetowy z lat 1919, 1926 - 1928, 1935, 1937 - 1938, sygn. 4 - 16, w tym: budżety, dokumentacja podatkowa, akta dot. wynagrodzeń, likwidacji Kasy Pożyczkowo-Oszczędnościowej, ubezpieczeń obowiązkowych, pożyczek; Dział Gospodarki Gminnej z lat 1927 - 1929, 1932 - 1933, sygn. 17 - 22, w tym: akta dot. rolnictwa, weterynarii, przemysłu; Dział Administracji Społecznej lat 1923 - 1924, 1926 - 193, sygn. 23 - 34, w tym: akta dot. zasiłków, wyjazdów na roboty sezonowe do Niemiec i Francji, powodzi; Dział Administracyjny z lat 1889 - 1931, 1933 - 1937, sygn. 35 - 50, w tym: akta dot. ewidencji ludności i kontroli ruchu ludności, spraw wojskowych, zwierząt pociągowych, spraw budowlanych, administracyjno-karnych; Straż Pożarnaz lat 1925 - 1939, sygn. 51, w tym: księga kasowa.

W 1864 roku nastąpiły zmiany w dotychczasowej organizacji władz wiejskich na terenie Królestwa Polskiego. Ukaz o urządzaniu gmin wiejskich z dnia 19 lutego (2 marca) 1864 roku (Dz.Pr. Król. Pol., t. 62, 1864, s.36-93) stanowił, iż gmina składała się z wiosek i koloni oraz folwarków i dworów właścicieli ziemskich, a władzę w gminie sprawował samorząd gminny reprezentowany przez: zebranie gminne, wójta gminy oraz sołtysów. Sprawy sporne z terenu gminy miał rozpatrywać Sąd gminny wraz z ławnikami. Nowego podziału na gminy miał zgodnie z w/w ukazem dokonać Komitet Urządzający. Zebranie gminy stanowiło organ uchwałodawczy, władzę wykonawczą sprawował wójt wybierany na zebraniach gminnych. Pomocnikami wójta w gminie byli sołtysi, wybierani na zebraniach gromadzkich i zatwierdzani przez naczelnika powiatu. Każda gmina powinna posiadać pisarza, który prowadziłby księgi gminne i korespondencję. W razie potrzeby gminy mogły mieć poborców podatków, inspektorów szkółek i szpitali, gajowych, stróżów i innych urzędników gminnych. Według ukazu do kompetencji wójta gminy należały następujące sprawy: ogłaszanie rozporządzeń władz, czuwanie nad porządkiem w miejscach publicznych i nad bezpieczeństwem osób i własności, zapobieganie włóczęgostwu i żebractwu, donoszenie zwierzchności o samowolnym wychodzeniu mieszkańców z gminy, przedsiębranie nakazanych środków zaradczych przeciw pożarom, pomorowi bydła, itp. klęskom żywiołowym, przedsiębranie środków przeciw wszelkiego rodzaju przestępstwom, wykonywanie w przepisanych prawem wypadkach wyroków sądu gminnego i innych władz sądowych, czuwanie nad przechowywaniem znalezionych w gminie rzeczy lub odebranych od osób podejrzanych rzeczy, broni itp. Z innych ważniejszych spraw, należących do kompetencji wójta należy wymienić: zwoływanie zebrań gminnych, wykonywanie ich uchwał, utrzymywanie dróg w należytym stanie, nadzór nad sołtysami, naznaczanie kwater dla wojska, zarządzanie funduszami gminy, wydawanie mieszkańcom paszportów, nadzór nad karczmami, austeriami i wszelkiego rodzaju zakładami i instytucjami (szkoły, ochronki, szpitale itp.). Wójt był podległy naczelnikowi powiatu. Na mocy ustawy z dnia 19 (31) grudnia 1866 roku o zarządzie gubernialnym i powiatowym (Dz.Pr. Król. Pol., t. 66, 1866, s. 119) został wprowadzony nowy podział administracyjny Królestwa Polskiego. W miejsce istniejących 5 guberni utworzono 10 guberni, w tym m.in. nową Gubernię Piotrkowską. W Guberni Piotrkowskiej został utworzony nowy powiat częstochowski, wydzielony z dotychczasowego powiatu wieluńskiego i częściowo olkuskiego. Zgodnie z Postanowieniem o podziale miast i gmin w powiatach z dnia 5 (17) stycznia 1867 roku Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskim (Dz.Pr. Król. Pol., t. 66, 1866, s. 279-303) gmina wiejska Dankowice, która istniała już przed utworzeniem nowego powiatu, znalazła się w powiecie częstochowskim Guberni Piotrkowskiej. Postanowieniem o zmianie nazw niektórych gmin w powiecie częstochowskim z dnia 8 kwietnia 1867 roku (Dz.Pr. Król. Pol., t. 66, 1866, s.475) zmieniona została nazwa gminy z Dankowice na Kuźniczka. Powyższy stan utrwaliło Postanowienie o rozgraniczeniu powiatów nowych dziesięciu guberni Królestwa Polskiego z dnia 29 grudnia (10 stycznia) 1867/1868 roku (Dz.Pr. Król. Pol., t.67, 1867, str. 359-387). W 1900 roku w skład gminy Kuźniczka wchodziły następujące miejscowości: Dankowice (wieś), Dankowice (folwark), Drostki (wieś), Krzepice (folwark), Kuków (wieś), Kuźniczka (folwark) , Kuźniczka (2 zagrody), Lutrowsk (folwark), Pąchały (zagroda), Podłęże (strażnica), Podłęże (zagroda), Podłęże Królewskie (wieś), Siekiery (zagroda), Stanki (wieś), Starokrzepice (folwark) , Starokrzepice (strażnica) , Starokrzepice (wieś) , Starokrzepice (zagroda), Szczygieł (zagroda), Zajączki (wieś), Zajączki (folwark). W okresie I wojny światowej gmina Kuźniczka znalazła się pod okupacją niemiecką, a przedstawiciele gminy delegowani byli do sejmiku powiatowego. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu niepodległości gmina Kuźniczka znalazła się w powiecie częstochowskim, który został włączony do województwa kieleckiego.

Wstęp i inwentarz sporządziła Joanna Sowa (2002). Inwentarz wpisany do bazy danych IZA 4.0.